
Ölünce Berzah Aleminde Anne ve Babamla Buluşabilecek miyim?
Ölünce berzah aleminde anne ve babamla buluşabilecek miyim? Dr. Öğr. Üyesi Ahmet Hamdi Yıldırım cevaplıyor.
Şimdi, dünyadayken, dünya gözüyle annemizin ve babamızın duasını almaya bakmak lazım. Onların hayır duasını kazanmaya gayret etmeli, onlara ihsanla, saygıyla ve incitmeden davranmalıyız. Çünkü Cenâb-ı Allah bunu bize emrediyor.
Öldükten sonra ne olacağını, nasıl olacağını kesin olarak bilemiyoruz. Oradan buraya gelip haber veren birisi de yok. Bu yüzden ölüm sonrası hakkında fazla kurcalamak, detaylara takılmak doğru değil.
Bize düşen, annemiz ve babamız hayattaysa onların gönlünü hoş tutmak, rızalarını kazanmak ve hayır dualarını almaktır. Eğer vefat etmişlerse, onlar için hayır-hasenat yapmak, arkalarından duada bulunmak, sadaka vermek ve hayırlı bir evlat olmaya devam etmektir.
Yoksa, "Ben ölünce annemle babamla berzah âleminde buluşurum, orada eksikleri tamamlarız" gibi düşünceler, boş ve temelsiz hayallerdir. O âlem artık imtihanın sona erdiği bir âlemdir. Orada ne bir sevap kazanmak ne de bir telafi yapmak mümkündür.
Diyelim ki anneni, babanı berzah âleminde buldun, ne yapacaksın? Bu buluşmanın sana bir faydası olmayacak. Çünkü sen dünyadayken onların duasını almadıysan, ahirette bu eksikliği telafi etme imkânın olmayacak.
Hazreti Peygamber Efendimiz (aleyhissalâtu vesselâm) buyuruyor ki:
“Annenin ve babanın dostunu, arkadaşını ziyaret edersin, onlara iyilikte bulunursun. Onlar seni görünce, ‘Rahmetlinin evladı gelmiş’ derler. Bu da annen-baban için bir iyilik olur.”
Hayır hasenat yaparsın, dua edersin:
“Allah’ım, annemi babamı affet. Kabirlerini cennet bahçelerinden bir bahçe eyle” dersin.
Fakir fukaraya sadaka verirsin.
Suyu olmayan bir yere kuyu açtırırsın, annenin babanın ruhuna sadaka-i câriye olur.
Tüm bunların elbette faydası vardır.
Ama “Hocam, ben berzah âleminde annemi babamı görecek miyim?” diye sorarsan, evet göreceksin. Fakat bu görüşmenin sana bir faydası olmayacak.
Eğer dünyada annenle babanla arandaki hukuku güzel kuramamışsan, orada onlardan kaçacak yer ararsın. Çünkü Cenâb-ı Allah buyuruyor:
“O gün kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden kaçar.” (Abese, 34-36)
O gün herkes kendi derdine düşer. Dünyadayken seni koruyup kollayan annen bile orada kendi derdine düşer. Kimse ‘Ben cehenneme gireyim de evladım cennete girsin’ demez.
Bu nedenle, bu tür boş hayallerle vakit kaybetmek yerine, “Ben annem ve babam için bu dünyada ne yapabilirim?” diye düşünmek gerekir. Eğer hayattalarsa dualarını almaya çalışmalı, vefat etmişlerse arkalarından hayır yapmalı, onları unutmadığımızı göstermeliyiz.
Vesselâm.
YORUMLAR