Rasulullah'ın Mektebinde Öğrenci Olmaya Hazır Mıyız?

Rasulullah'ın mektebinde öğrenci olmaya hazır mıyız? Musabların, Alilerin, Hamzaların yetiştiği bir mektep... Resul ikliminde açan güller... O güllerden istifade etmeye onların yolundan gitmeye hazır mıyız?

Say ki bütün dünya, Mescid-i Nebi...

Say ki bütün mihraplarda O var.

Bütün minberlerde O, bütün kürsülerde O.

Bütün rahlelerin önündeki muallim O.

Say ki dünyadaki bütün sesler O’na ait.

Makaleler, kitaplar O’nu yazıyor.

Ekranlardan O çağırıyor say ki...

Say ki, her okul Suffe oldu,

Say ki, her mektep  o Kutlu Mescid’e yasladı sırtını.

Say ki bütün rüyalarında O’nu görmektesin.

Say ki O elini uzatmakta, O çağırmakta, O seslenmekte önün sıra...

Hazır mısın, sor kalbine hazır mısın, sor kendine, sor, sor, sor...

Elini tutmaya hazır mısın?

Sesine ses vermeye hazır mısın?

Ardınca gitmeye hazır mısın?

Say ki, ravza büyüdü, büyüdü, büyüdü evren oldu...

Alnını cennette secdeye koymaya hazır mısın?

Say ki, O çaldı ansızın kapını.

Yürek kapını,

Açmaya hazır mısın?

Say ki, dolaştığın herhangi bir sokakta aniden çıktı önüne,

Anam babam Sana feda olsun, demeye hazır mısın?

Can senin, Canan Sensin demeye hazır mısın?

Say ki, o çağırdı zincirlerinden kopmaya,

O çağırdı koparmaya ayak bağlarını...

Hazır mısın prangalarından, zincirlerinden kurtulmaya?

Say ki, indi de geldi Hira’dan...

Yüzünde “Oku, Oku, Oku....

Yaratan Rabbinin adıyla oku” nidalarının derinliği, ürpertisi, heyecanı...

Gözlerinde Cebrail’le buluşmuş olmanın vahiy yükü...

Hatice olmaya hazır mısın?

Ebubekir sadakati akar mı damarlarının herhangi bir yerinde?

Ali olmaya hazır mısın?

Çocuk yaşında imanı yudumlamaya,

Yatağında ölüm riskine yatmaya?

Sümeyye olmaya, Yasir olmaya hazır mısın ucunda paramparça edilmek olsa dahi?

Bilal olmaya hazır mısın iman bir bedel olup çıksa dahi karşına?

Ya da içinde Ömer gibi bir köklü inkılap iksiri beslenir durur mu?

Ne zaman, nasıl, hangi eşref vakitte ulaşır O Senin kalbine?

Ne zaman, nasıl, hangi eşref vakitte açar Peygamber çiçeği senin dünyanda?

O okusa Kur’anı, hep sana, hep hep hep O okusa...

Ne yapardın?

Kur’an’la dolmaya hazır mısın?

Kur’an olmaya hazır mısın?

Dedi ki geldi sana:

“İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız!”

Mü’min kardeşlerine karşı kinlerini silmeye hazır mısın?

Öfkelerini yutmaya hazır mısın?

Yürek kirlerinden arınmaya hazır mısın?

“Sevgi ver ya Rabbi bana, affet ya Rabbi kardeşlerimi, içimi arındır ya Rabbi” diyerek duaya durmaya hazır mısın?

Hazır mısın muhabbet kuşanmaya ?

Başını toprağa koymaya hazır mısın Ebu Zer gibi?

Bilal’e “Bas şu  başa ki, adam olsun, bir daha kara yüzde kara yürek görmesin” demeye hazır mısın?

Bak işte “Gel” diyor, bir ebedi çağrı gibi sesleniyor bütün zamanlara, elini elinin içine koymaya, üstüne koymaya, can pahasına söz verir gibi elele tutuşmaya hazır mısın?

Bak işte, “Allah’ın eli var” O’nun eli ile buluşan eller üzerinde...

O ellerin arasına elini koymaya hazır mısın?

Peygamber nasıl gelecek hayatına?

Sormaya hazır mısın?

Say ki Huneyn’de kuşatıldı, gördün...

Say ki Uhud’da senin önündeydi dişleri şehid olduğunda...

Hamza’nın ciğerleri deşilirken gördün...

Mus’ab yere düşerken gördün.

Ne olurdun?

Nesibe mi?

Yüreğinde ne olurdu?

Kıvranma mı, acı mı, feryad mı?

“Muhammed öldüyse biz niye yaşayalım?” deyip şehadetin kucağına boylu boyunca atılmak mı?

Evladını kaybetmiş anne mi olurdun?

Kocasını kaybetmiş eş mi olurdun?

“Bana önce, en önce, her şeyden önce Peygamberimin halini söyleyin” diye çırpınan?

Kim olurdun Uhud’da?

Ceyşülusre için seferberlik çağrısı yapıldığında...

Can ile gel, mal ile gel, ama gel, mutlaka gel, diye çağrıldığında kim olurdun?

İçinde mazeretler uçuşur muydu?

Yoksa...

Varını yoğunu yola koyup, seferber edip...

“Eve Allah ve Rasulünü bıraktım”, diyenlerden mi olurdun?

h  h  h

Dünyanın bütün kürsülerini kapat bir an.

Bütün seslerini sustur bir an.

Yüreğine yönelen bütün kanalların önüne set çek bir an.

O’nu dinle bir.

Yeniden O’nu dinle.

Yeniden O’na aç yüreğini.

O düşsün önüne bir an.

Başka bir insan ol.

Elin O’nun elinin sıcaklığını duysun bir an.

O’nu özle bir an.

O’nun çırası ile tutuş bir an.

O’nun için yan bir an.

O’nun aşkına yan bir an.

O’nu doldur içine.

O’nsuz olma bir an.

Nereye baksan, O’nun izlerini gör bir an.

Sev bir an.

Sevdalan bir an.

Boyasına boyan bir an.

....

Say ki O geldi 14 asrı yarıp...

Say ki sen gittin asırların içinden...

....

Her şeyi yeniden kurma vakti.

Saatleri yeniden ayarlama...

Yeniden Muhnammed ümmeti olma.

Yeniden mü’min olma.

Yeniden şehadet kelimesini bulma...

Yeniden “Allah var ve bir”,

Yeniden “Muhammed O’nun kulu ve elçisidir” imanına erme vakti.

O hep sesleniyor.

Hep çağırıyor.

O hep önde...

O hep elini uzatıyor.

Kulaklarını yeniden yönelt O’na...

Kalbini yeniden yönelt O’na...

Gözlerini yeniden yönelt O’na...

Kıblene bak.

Bastığın yeri sorgula.

Duygularını süz yeniden.

Ellerini yıka...

Gözlerini yıka...

Kalbini, dimağını yıka...

“Padişah gelmez saraya hane ma’mur olmadan!”

Gönül haneni mamur eyle.

Peygamber-i zişana hazırla bütün varlığını...

Say ki, az sonra kapın çalınacak O’nun teşrifi için...

Hazır mısın?

Hazır mısın?

Hazır mısın?

Kaynak: Ahmet Taşgetiren, Altınoluk Dergisi, 2012 - Nisan, Sayı: 314, Sayfa: 003

İslam ve İhsan

PAYLAŞ:                

YORUMLAR

İlk yorumu yapan siz olun!

Yorum Ekle

İslam ve İhsan

İslam, Hz. Adem’den Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen tüm dinlerin ortak adıdır. Bu gerçeği ifâde için Kur’ân-ı Kerîm’de: “Allâh katında dîn İslâm’dır …” (Âl-i İmrân, 19) buyurulmaktadır. Bu hakîkat, bir başka âyet-i kerîmede şöyle buyurulur: “Kim İslâm’dan başka bir dîn ararsa bilsin ki, ondan (böyle bir dîn) aslâ kabul edilmeyecek ve o âhırette de zarar edenlerden olacaktır.” (Âl-i İmrân, 85)

...

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır. Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/307)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda  güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.