Cehenneme Odun Taşıyan Kadın: Ümmü Cemîl
Abdullah Sert Hocaefendi, Şifâ-i Şerîf eserinden, Kur’ân’da “odun hamalı” olarak zemmedilen Ümmü Cemîl’in, Peygamber Efendimiz’e (s.a.v.) saldırmak isterken onu neden göremediğini anlatıyor.
KUR’AN’DA “ODUN HAMALI” OLARAK ZEMMEDİLEN KADIN
Siyer ve megãzî âlimi ibni İshâk’ın (v. 151/768) haber verdiğine göre, Kur’ân-ı Kerîm’in “odun hamalı” diye zemmettiği bu kadın
ِ تَبَّتْ يَدَٓا اَب۪ي لَهَبٍ وَتَبَّۜ
“Ebû Leheb’in iki eli de helâk olsun, nitekim oldu da.” (Tebbet 111/1.) diye başlayan sûrenin nâzil olduğunu ve Allah Teâlâ’nın onu kocasıyla beraber zemmettiğini duyunca, eline bir taş aldı ve Mescid-i Nebevî’de Hz. Ebû Bekir (r.a.) ile beraber oturan Resûl-i Ekrem’in (s.a.v.) yanına gelip durdu. Allah Teâlâ onun Nebiyy-i Ekrem’i (s.a.v.) görmesine izin vermediği için o sadece Hz. Ebû Bekir’i (r.a.) görüyordu. Ona şunları söyledi:
“Nerede senin o arkadaşın? Onun beni hicvedip gülünç duruma düşürmeye çalıştığını duydum. Vallahi onu bulsaydım, bu taşla ağzına vuracaktım!”
Ebû Leheb’in karısı Ümmü Cemîl, elinde taşla Peygamber Efendimiz’e (s.a.v.) doğru gelirken, Hz. Ebû Bekir (r.a.):
“Bu bize doğru geliyor, seni görmesinden korkuyorum.” dedi. Peygamber (s.a.v.):
“O beni göremez” buyurdu ve şu âyeti okuyarak Allah‘a sığındı: “Sen Kur’an okuduğun zaman, seninle âhirete inanmayanların arasına görünmeyen bir perde çekeriz.” (İsrâ 17/45.) Ümmü Cemîl gelip Hz. Ebû Bekir’in (r.a.) başına dikildi. Ancak orada bulunan Resûl-i Ekrem‘i (s.a.v.) görmüyordu. Hz. Ebû Bekir’e (r.a.):
“Arkadaşın beni hicvetmiş.” dedi. Hz. Ebû Bekir (r.a.):
“Hayır, şu Kâbe’nin Rabbine yemin ederim ki o seni hicvetmedi.” dedi. Ümmü Cemîl:
“Kureyş çok iyi bilir ki, ben Kureyş’in Efendisi’nin kızıyım.” diye söylenerek dönüp gitti. (Ebû Ya‘lâ el-Mevsılî, Müsned (Esed), I, 53-54, nr. 53.) Ümmü Cemîl Ebû Süfyân’ın kızkardeşi, Harb ibni Ümeyye’nin de kızı idi. Bir başka rivâyete göre Ümmü Cemîl gelirken Hz. Ebû Bekir (r.a.):
“Yâ Resûlallah! Bu ağzı bozuk bir kadındır. Seni üzmesinden korkarım. Buradan gitsen!” dedi. Peygamber Efendimiz (s.a.v.):
“O beni kesinlikle göremez!” buyurdu. Ümmü Cemîl gelip de:
“Ebû Bekir! Arkadaşın beni hicvetmiş.” deyince Hz. Ebû Bekir (r.a.):
“O şiir söylemez ki seni hicvetsin!” dedi. Ümmü Cemîl ona:
“Bence sen sözüne güvenilir birisin.” dedi. O gidince, Hz. Ebû Bekir (r.a.):
“Yâ Resûlallah! Seni görmedi.” diye hayretini belirtince, Allah’ın Resûlü (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Bir melek kanatlarıyla onun beni görmesini engelliyordu.” (Ebû Ya‘lâ el-Mevsılî, Müsned (Esed), I, 33-34, nr. 25.)
Kaynak: Kadı İyaz, Şifa-i Şerif
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!