Peygamber Efendimiz Dualarında Allah’tan Neler Dilerdi?

Peygamber Efendimiz dualarında Allah’tan neler dilerdi? Müslümanı Peygamber Efendimiz’e yakınlaştıran ve Allah nezdinde güzel kılan yol...

İslâm’ın insanlara öğrettiği ilâhî esaslardan biri de, Allah’ı sevmek ve O’ndan korkmaktır.

Hadîs-i şerîflerde şöyle buyrulmuştur:

“İnsanlardan bana en yakın olanlar, kim ve nerede olurlarsa olsunlar Allâh’a karşı takvâ sahibi olan müttakîlerdir.” (Ahmed, V, 235; Heysemî, IX, 22)

Yine Resûlullah Efendimiz sık sık:

“Allah’ım! Sen’den hidâyet, takvâ, iffet ve gönül zenginliği isterim!” diye duâ ederlerdi. (Müslim, Zikir, 72)

Şu duâyı yapmadan bir meclisten kalktıkları da pek az olurdu:

“Allah’ım! Bize, günahla aramıza girip ona düşmemize mânî olacak kadar korkundan bir hisse ver…” (Tirmizî, Deâvât, 79)

Efendimiz bir defasında da şöyle buyurmuşlardı:

“Ben sizin görmediğinizi görürüm ve sizin işitmediğinizi işitirim. Semâ çatırdamaktadır. Onun çatırdaması da hakkıdır. Zira dört parmak bir boşluk yoktur ki, orada muhakkak alnını Allah için secdeye koymuş bir melek olmasın. Vallâhi siz benim bildiklerimi bilseydiniz az güler çok ağlardınız. Zevcelerinizle meşgul olamaz, yollara dökülür, yüksek sesle Allah’tan yardım isterdiniz.”

Bu hadîs-i şerîfi nakleden Ebû Zer (r.a.) Allah korkusu sebebiyle şöyle demiştir:

“Kesilen bir ağaç olmayı ne kadar isterdim!” (Tirmizî, Zühd, 9/2312)