Hazret-i Mevlana'dan Kıssa "Ne İle Söner"

Hazret-i Mevlânâ'dan ibretlik kıssa...

Hazret-i Mevlânâ, şu kıssayı anlatır:

Hazret-i Ömer’in halîfeliği zamanında Medine’de bir yangın oldu. Öyle bir yangın ki; ateş, taşları bile kuru odun gibi yakıyordu. Şehrin yarısı alevlerle sarıldı, su bile bu ateşten korktu da şaşırıp kaldı. Bazı akıllı kişiler; ateşe, kovalarla su ve sirke döküyorlardı. Ateş ise inadına artıyordu. Sanki o ateşe, (yangınını artırmak üzere) gayb âleminden, ötelerden yardım geliyordu.

Halk koşarak Hazret-i Ömer -radıyallâhu anh-’a geldiler;

“–Bu yangın su ile sönmüyor.” dediler.

Hazret-i Ömer buyurdu ki:

“–O ateş Allâh’ın âyetlerinden, işaretlerindendir. Sizin hasisliklerinizin (cimriliklerinizin) bir alevidir. Suyu bırakın, yoksullara ekmek dağıtın, hasislikten vazgeçin.”

Halk da tavsiyeler üzerine infakta bulundu ve ateş söndü.

(Mesnevî) (İbnü’l-Esîr, el-Kâmil fi’t-Târîh, II, 440)

Bu kıssada görüyoruz ki, Hazret-i Ömer; bir yangın hâdisesini, mânevî sebepleriyle değerlendirmiştir.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Yüzakı Dergisi, Yıl: 2021 Ay: Aralık, Sayı: 202