Yalvaran Çakıl Taşlarının Hikayesi

Mescidden çıkmamak için yalvaran çakıl taşlarının ibretlik kıssası...

Başlangıçta Mescid’in altı döşenmiş değildi, sadece zemini düzeltilivermişti o kadar. Yağmur yağdığında Mescid’in içi çamur olurdu. Hatta Allah Rasûlü’nün su ve çamura secde ettiği olmuştu.

Ebü’l-Velîd şöyle anlatır:

İbn-i Ömer’e Mescid’in zeminindeki çakıl taşlarını sordum. O şöyle anlattı:

Bir gece yağmur yağmıştı, yer ıslandı. Bir sahâbî elbisesiyle çakıl ve kum getirip Mescid’in altına serdi. Rasûlullah (s.a.v) namazı bitirdiklerinde:

“–Bu ne güzel olmuş!” buyurdular. (Ebû Dâvûd, Salât, 15/458)

Nebiyy-i Ekrem Efendimiz bu çakıl taşlarıyla ilgili bir defasında şöyle buyurmuşlardır:

“Çakıl taşları, kendilerini Mescid’den çıkaranlara, «Allah için bizi çıkarmayın!» diye yalvarırlar.” (Ebû Dâvûd, Salât, 15/460)

Câmilerin mânen feyiz ve bereket dolu mekânlar olduğunu cemâdât dahî bilmektedir.

Kaynak: Dr. Murat Kaya, Mescid-i Nebevi'den 111 Hatıra, Erkam Yayınları