Şiirle Cihâd Eden Sahabi

Müşriklere karşı yazdığı şiirle mücadele eden ve Peygamberimizin de desteklediği şair sahabi ve müjdeleyen hadisi şerifler...

Hz. Ömer (r.a) bir gün Mescid’e girmişti. Allah Rasûlü’nün şâiri Hassân ibn-i Sâbit’in orada şiir okuduğunu gördü. Bundan pek hoşlanmayarak ona dik dik baktı. Hassân (r.a) da:

“‒Bu Mescid’de senden daha hayırlı biri bulunduğu hâlde ben şiir inşâd ederdim!” dedi. Sonra Ebû Hüreyre’ye dönüp:

“–Allah aşkına söyle, Nebiyy-i Ekrem Efendimiz’in:

«‒Hassân! Rasûlullah (s.a.v) adına (Kureyş kâfirlerine) cevap ver! İlâhî, onu Rûhü’l-Kuds (Cibrîl) ile teyîd eyle!» buyurduğunu işittin mi?” diye sordu. O da:

“‒Evet, işittim!” dedi. (Bkz. Buhârî, Salât, 68, Edeb, 91)

Rasûlullah (s.a.v) Hassân için Mescid’de bir minber kurdurur, o da minberin üstüne çıkıp kâfirleri hicvederdi.[1] Bu da onun cihâdı idi ve son derece tesirli idi. Nitekim Nebiyy-i Ekrem Efendimiz:

“Müşriklere karşı mallarınızla, canlarınızla ve dillerinizle cihâd ediniz!” buyurmuşlardır. (Ebû Dâvud, Cihâd, 17/2504; Nesâî, Cihâd, 1, 48)

Bâtılla uğraşan şâirleri ve bu yöndeki şiiri zemmeden (yeren) âyetler nâzil olduğunda, meşhur şâirlerden Kâʻb ibn-i Mâlik (r.a), Allah Rasûlü’ne gelip:

“–Allah Teâlâ bildiğiniz gibi şiir hakkında bazı âyetler indirdi, bu hususta ne buyurursunuz?” demişti.

Rasûlullah (s.a.v) ona:

“–Mü’min, kılıcı ve diliyle cihâd eder. Nefsim kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki, sizin dilinizle düşmana attığınız sözler, tıpkı ok atmak gibidir, onları bölüp parçalar” buyurdular. (Bkz. Ahmed, III, 456; VI, 387)

Dil ile cihat, sadece şiire mahsus değildir. İslâm’ı yaymak ve müdafaa etmek için dil ile yapılan her türlü faaliyet dil ile cihattır.

[1] Ebû Dâvûd, Edeb, 87/5015; Tirmizî, Edeb, 70/2846; Ahmed, VI, 72.