Savaşa Katılan Kadın Sahabiler
Kadınların savaşması caiz midir? Savaşa katılan hanım sahabiler.
Bazı sahabe hanımlarının gazvelere katılarak mücahidlere moral verdikleri, yemek hazırladıkları, hastabakıcılık ve yaraları sarma gibi geri hizmetlerde bulundukları bilinmektedir.
SAVAŞAN KADIN SAHABİLER
Nitekim Ümmü Atıyye (r. anhâ) Hz. Peygamberle birlikte yedi gazveye katılmış,[1] Hz. Âişe ve Ümmü Süleym (r. anhâ) Uhud gazvesinde geri hizmetlerde bulunmuş,[2] başka yedi kadın sahabi de Hayber’i kuşatan orduya katılarak önemli geri hizmetleri başarı ile yürütmüşlerdir.[3]
Huneyn gününde bir hançer edinen Ümmü Seleme (r. anhâ), bunu ne yapacağını soran Resûlullah (s.a.v.)’a; “Eğer müşriklerden birisi bana yaklaşırsa, bununla onun karnını yaracağım” diye cevap vermiştir.[4]
Sahabe hanımlarının erkeklerin yanında savaşa katılma istek ve arzuları sonraki yıllarda da sürdü. Nitekim, ileride İslâm ordusunun deniz seferine çıkacağını Allâh’ın Resulü’nden öğrenen Ümmü Haram (r. anhâ); Hz. Peygamberden, kendisinin de bu ordunun içinde bulunması için Allâh’a dua etmesini istemiş ve Hz. Peygamber dua etmiştir.[5] Nitekim Ümmü Haram, Hz. Osman (ö.35/655) devrinde, kocası Ubâde b. es-Sâmit (ö.34/654) ile birlikte Kıbrıs’ın fethi için deniz yolculuğuna çıkmış ve Kıbrıs’ta bindiği hayvanından düşerek vefat etmiştir. Kabri Kıbrıs’tadır.
İslâm’ın ilk dönemlerindeki kadınların bu faaliyetleri erkeklerin yanında ve çoğu kere onların toplulukları içinde yapılmıştır. Ancak bütün bunlar İslâmi ölçü, edep ve haya sınırları içinde olmuş, ihtilâta, yalnızlığa ve tenha yerlerde baş başa kalmaya fırsat verilmemiştir.
Dipnotlar:
[1] Müslim, Cihâd, 141; İbn Mâce, Cihâd, 37; Dârimî, Cihâd, 29; A. b. Hanbel, V, 84. [2] bk. Buhârî, Cihâd, 65, 66, Menâkıbu’l-Ensâr, 18, Megâzî 18; Müslim, Cihâd, 136. [3] A.b. Hanbel, V, 271; Ebû Dâvûd, Cihâd, 141. [4] Müslim, Cihâd, 134. [5] Buhârî, Cihâd, 3,4, Ta’bir, 12; Müslim, İmâre, 160,182; Nisâî, Cihâd, 40; İbn Mâce, Cihâd, 10.
Kaynak: Prof. Dr. Hamdi Döndüren, Delilleriyle Aile İlmihali, Erkam Yayınları