Sahâbelerin Nasr Sûresi Yorumu

Hz. Ömer radıyallahu anh döneminde büyük sahâbeler meclisinde Nasr Sûresi hakkında yapılan yorumlar...

İbn-i Abbas (r.a) şöyle anlatır:

Hz. Ömer (r.a), Bedir Harbi’ne iştirak etmiş yaşlı sahâbîlerle birlikte beni de istişâre meclisine dâhil etti. Sahâbîlerden biri buna içerledi ve Hz. Ömer’e:

“–Bu, neden bizimle beraber oluyor? Hâlbuki bizim onun yaşında çocuklarımız var” dedi.

Ömer (r.a):

“–Bildiğiniz bir sebepten dolayı” diye cevap verdi.

Derken bir gün beni çağırdı ve büyük sahâbîlerin meclisine aldı. O gün beni onlara ispat etmek istediğini hissediyordum.

Sahâbîlere:

“–«Allah’ın yardımı ve fetih geldiğinde...» diye başlayan Nasr Sûresi hakkında ne düşünüyorsunuz?” diye sordu. Bir kısmı:

“–Yardım görüp fetih gerçekleşince Allah’a hamd ve istiğfar etmekle emrolunmaktayız.” dedi.

Kimi de hiç yorum yapmadı. Ömer (r.a) bu sefer bana hitâben:

“–Ey İbn-i Abbâs! Sen de böyle mi düşünüyorsun?” dedi. Ben:

“–Hayır!” dedim.

“–Peki, ne diyorsun?” diye sordu. Ben de:

“–Bu sûre, Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz’in ecelinin geldiğini kendisine haber verdi. «Allah’ın yardımı ve fetih sana gelince -ki, bu Sen’in ecelinin geldiğinin alâmetidir- Rabbini hamd ile tesbih et, bağışlanma dile! Çünkü o tevbeleri kabul edendir.» buyruluyor.” dedim.

Bunun üzerine Ömer (r.a):

“–Ben de bu sûreden senin söylediğinden başkasını anlamıyorum!” dedi. (Buhârî, Tefsîr, 110/4; Menâkıb 25; Tirmizî, Tefsîr, 110/3362)