“Ne İyi Bir Kul” Diye Övülen Sahabi
Peygamber Efendimiz’in “Ne iyi bir kul” diyerek, Allah Teala Hazretleri tarafından ise “İnsanlar arasında Allah’ın rızasını kazanmak için canını verenler vardır. Allah kullarına karşı şefkatlidir.” (Bakara, 207) ayeti kerimesiyle övülen seçkin sahabi.
Suheyb-i Rûmî radıyallahu anh, havassı ashâbı Rasûlullah’tan, Suheyb bin Sinan bin Mâlik en Nemrî hazretleridir ki “Suheyb ne iyi bir kuldur” diye Rasûli Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem efendimizin övgüsüne mazhar olmuştur.
İSLAM’DA ÖNDE BULUNANLAR DÖRTTÜR
Diğer bir hadisi şerifte “İslâm’da önde bulunanlar dörttür. Ben Arabın, Suheyb Rûm’un, Selmân Faris’in, Bilâl de Habeş’in önde bulunanıdır” buyurmakla şân-ı âlîsi pek yüceleşmiştir.
Hafız-ı Şirâz nazmında der ki “Basra’dan Hasan, Habeş’ten Bilâl, Şam’dan Suheyb zuhur ederken, Mekke’den Ebû Cehil gibi bir adamın zuhur etmesi ne kadar acayiptir.” Suheyb-i Rûmî radıyallahu anh Nemr İbn-i Kasıt kabilesinden Arabiyyu’l asıl ise de Rum içinde neş’et etmiş olmalarından (bulunmalarından) lisanları Rumca’ya çalardı. Radıyallahu anh.
“İnsanlar arasında Allah’ın rızasını kazanmak için canını verenler vardır. Allah kullarına karşı şefkatlidir.” (Bakara, 207) ayeti kerimesi Suheyb-i Rûmî hakkında nazil olmuştur.
ALIŞVERİŞİN KAZANÇLI OLDU
Suheyb radıyallahu anh, Mekke’den Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem efendimizin yanına Medine’ye hicret etmek istedi. Kureyş müşriklerinden bir cemaat peşine düştüler. Beraberinde olan arkadaşlarını öldürdüler. Suheyb’in yanında bir torba dolusu ok vardı. Aynı zamanda attığını isabet etdiren bir insandı.
Kureyşîlere dedi ki “Ey Kureyşîler! Siz iyi bilirsiniz ki ben sizden daha iyi bir atıcıyım. Yemin ederim ki ben okumu atınca, insanın kalbine saplarım. Yine yemin ederim ki benim torbamdaki bütün okları atmadıkça siz bana yaklaşamazsınız. Oklarım bitince de kılıcımla vururum. Sonra siz istediğinizi yapınız. Benim sizin aranızda olmam kat’iyyen size faide vermez. Ben ihtiyar bir insanım. Benim malım Mekke’de evimdedir. Siz oraya dönün malımı alın. Beni İslâmiyet’le başbaşa bırakın” dedi.
Onlar da bıraktılar. Suheyb Medine yolunu doğruladı. Medine’ye vâsıl olunca Ebûbekir radıyallahu anh hazretleri ile karşılaştı. Ebûbekir Suheyb’e “Ya Suheyb alışverişin kazançlı oldu” buyurdu. Suheyb "Ne var ya Ebubekir?” diye sorunca Ebûbekir hazretleri onun hakkında nazil olan ayeti kerimeyi haber verdiği zaman, Suheyb çok sevinç duydu.
Kaynak: Sadık Dana, İslam Kahramanları 1, Erkam Yayınları