Nankörlüğün Feci Sonu

Nankörlüğün feci sonu nedir? Ayetler hangi konuda bizleri uyarıyor?

Nimete karşı nankörlük çok kötü bir husûsiyettir.

En küçük bir nimete bile nankörlük, çirkin iken; insanın kendisine sonsuz nimetler ihsân eden Rabbine karşı nankörlüğünün ne kadar beter ve rezil bir vaziyet olduğunu düşünmek îcâb eder.

Cenâb-ı Hakk’ın en çok gazabını çeken husus; yüce Zât’ına kulluk için yarattığı insanın, insan için yarattığı fânî varlıklara gönlünü kaptırarak kendisinden yüz çevirmesidir.

Âyet-i kerîmede gafil insanın nankörlüğüne şöyle dikkat çekilir:

“Kahrolası insan; ne kadar da nankördür o! Bir düşünse, Allah onu hangi şeyden yarattı?

–Bir damlacık sudan! Yarattı da ona en güzel şekli verdi…” (Abese, 17-19)

Âyet-i kerîmede buyurulur:

“Nimet olarak size ulaşan ne varsa, Allah’tandır…” (en-Nahl, 53)

İnsan kıyâmet gününde, o sayısız nimetlerin her birinden hesâba çekilecektir. Âyet-i kerîmede buyurulur:

“Sonra o gün, verdiğimiz nimetlerden elbette hesaba çekileceksiniz.” (et-Tekâsür, 8)

Cenâb-ı Hak, nankörlüğün cezasını hatırlatarak şöyle buyurur:

“(İnsan kendisine lutfettiğimiz onca nimetten sonra;) ister şükredici olsun, ister nankör olsun! (Karşılığını elbette görecektir.)” (el-İnsân, 3)

Bir insan için en âdî suç; Cenâb-ı Hakk’ın verdiği bunca nimetlere karşı nankör olmasıdır.

İblis de ilâhî huzurdan tard edilişin hazin bir nümûnesidir. Meleklerin arasında bulunmasına müsaade edilecek derecede nimetlere erişmiş iken, Âdem -aleyhisselâm-’a olan hasedi sebebiyle bütün o nimetlere nankörlük etmiş ve emr-i ilâhîye isyan etmiştir. Âyet-i kerîmede buyurulur:

“…Şeytan Rabbine karşı çok nankördür.” (el-İsrâ, 27)

Âyet-i kerîmede buyurulmuştur:

“Eğer, bütün insanların dinsizliğe imrenecek bir tek ümmet hâline gelme mahzuru olmasaydı; Rahmân’ı inkâr edenlerin evlerinin tavanlarını ve çıkacakları merdivenleri, evlerinin kapılarını, üzerine kurulacakları koltukları hep gümüşten yapardık. Onları altına, mücevhere boğardık.

Fakat bütün bunlar, dünya hayatının geçici metâından ibarettir. Âhiret ise Rabbinin nezdinde Allâh’a karşı gelmekten sakınanlara mahsustur.” (ez-Zuhruf, 33-35)

Hadîs-i şerifte ise şöyle buyurulmuştur:

“Allah katında dünyanın bir sinek kanadı kadar kıymeti olsaydı, kâfirler ondan bir yudum su bile içemezlerdi.” (Tirmizî, Zühd, 13)

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Yüzakı Dergisi, Yıl: 2021 Ay: Nisan, Sayı: 194