Mü'minin Unutmaması Gereken İki Şey!
Gerçek bir mü’min, diğergâm insandır. Kendi kurtuluş beraatini alabilmenin, başkalarının da kurtuluşu için hizmet ve gayret etmekten geçtiğini bilen insandır. Zira sırf kendi menfaatini düşünen, kaba, hodgâm, bencil ve cimri bir insan tipini Rabbimiz reddediyor.
HİZMETİN ALTIN KURALLARI
1. Hiçbir hizmeti küçük görmemek gerekir. Çünkü, hizmet edebilmek büyük bir nîmettir ve ehemmiyetsiz gibi görünen bir hizmet, Allah katında çok kıymetli olabilir. Bu sebeple Allâh’ın rızâsına nâil olabilmek için her türlü hizmete koşmak îcâb eder.
2. Hizmet etme fırsatı, Rabbimizin bir lûtfudur, lâkin bu lûtuf, herkese nasîb olmaz. Çok kimseler vardır ki, pek çok hususta hizmet kâbiliyetleri olduğu hâlde, zaman ve mekân müsâit olmadığından hizmetten nasipleri yoktur. Hizmet edenler, bu nîmete nâil oldukları için Allâh’a çokça şükretmeli ve yine bu nîmete vesîle oldukları için hizmet edilenlere teşekkür edâsı içinde bulunmalıdırlar. Zira onların sâyesinde Cenâb-ı Hakk’ın rızâsına nâil olmaktadırlar.
3. Hizmet insanı, karşılaştığı tehlike ve güçlükler sebebiyle yılmamalı, bilâkis daha da kuvvet bulmalıdır. Zira bir hizmetin seviyesi, katlanılan zahmetler ve fedâkârlıklar nisbetindedir. Hizmet, gelip geçici bir sevdâ gereken yüce bir vazifedir. Bu itibarla hizmet ehlinin azığı sabır, dayanağı Yüce Mevlâ olmalıdır.
4. Hizmet eden bir mü’min iki şeyi kesinlikle unutmamalıdır:
- Allah Teâlâ,
- Ölüm, yani fânîlik.
İki şeyi de unutmalıdır:
- Kibre kapılmamak için yaptığı hayırları unutmalı,
- Kimseyle arasında soğukluk olmaması için kendisine yapılan hatâları unutmalıdır. Yani, affede affede ilâhî affa lâyık hâle gelmeye çalışmalıdır.
Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Hakk’a Adanmış GENÇLİK, Genç Kitaplığı.