Mescid-i Nebevî’nin Yeri Nasıl Tespit Edildi?
Mescid-i nebevî’nin yeri nasıl tespit edildi? Eskiden orada ne vardı? Peygamberimizin (s.a.v) Mescid-İ Nebevî’nin yeri tespit edişi ve dünyanın en kıymetli kerpiçleri...
Mescid-i nebevî’nin yeri nasıl tespit edildi? Eskiden orada ne vardı? İşte bu soruların cevabını bize Urve bin Zübeyr (r.a) veriyor:
Hicret esnâsında Rasûlullah (s.a.v) Kuba köyüne gelmiş, bir müddet orada kalmışlardı. Vakit tamam olunca bineklerine bindiler. İnsanlar yanında yürüyorlardı. Medine’ye vardıklarında devesi, (bugünkü) Mescidü’r-Rasûl’ün olduğu yerin yanına çöktü. O zamanlar Müslümanlardan bir grup orada namaz kılıyorlardı. Burası, daha evvel Es’ad bin Zürâre’nin himâyesinde bulunan Süheyl ve Sehl isimli iki yetîm çocuğa âid hurma kurutma yeriydi. Devesi oraya çökünce Allah Rasûlü (s.a.v):
“‒Burası inşâallah bizim menzilimiz!” buyurdular.
Rasûlullah (s.a.v), bu iki genci davet edip, burayı mescid yapmak için kendisine satmalarını istediler. Gençler:
“‒Hayır, burayı Size karşılıksız veriyoruz ey Allah’ın Rasûlü!” dediler.
Allah Rasûlü (s.a.v), onlardan hibe olarak almayı kabul etmediler, ücretini ödeyerek satın aldılar. Sonra oraya mescid bina ettiler.
DÜNYANIN EN KIYMETLİ KERPİÇLERİ
Mescid’in inşâsı esnâsında Rasûlullah Efendimiz de ashâbıyla birlikte kerpiç taşımaya başladılar. Kerpiç taşırken şu beyitleri okuyorlardı:
Taşıdığımız bu yük, Hayber’den getirilen dünyevî yükler gibi değildir
Ey Rabbimiz bu yük daha hayırlı ve daha temizdir.
Şunları da söylüyorlardı:
Ey Rabbim, asıl mükâfat âhiret mükâfatıdır
Ensâr’a ve Muhâcirler’e merhamet eyle!
Rasûlullah (s.a.v), müslümanlardan ismi bana verilmeyen bir kişinin şiirini okuyorlardı.”
Hadîsin râvîsi İbn-i Şihâb ez-Zührî (r.a) şöyle der:
“Hadislerde, Allah Rasûlü’nün bu beyitten başka tam olarak okuduğu başka bir beyit bize ulaşmadı.” (Buhârî, Menâkıbu’l-Ensâr, 45)
Rasûl-i Ekrem Efendimiz Mescid’in arsasını Hz. Ebû Bekir’in malıyla satın alarak onu da bu muazzam sadaka-i cariyeden nasiplendirdiler.[1]
Dipnot:
[1] İbn Saʻd, Ebû Abdillah Muhammed b. Saʻd b. Menîʻ el-Hâşimî bi’l-velâ el-Basrî el-Bağdâdî (v. 230), et-Tabakâtü’l-kübrâ (I-VIII), thk. İhsan Abbas, Beyrut: Dâru Sâdır, 1968, I, 239; Belâzurî, Ahmed b. Yahyâ b. Câbir b. Dâvud (v. 279/892-93), Fütûhu’l-büldân, Beyrut: Dâru’l-Hilâl, 1988, s. 16; İbn Seyyidinnâs, Ebü’l-Feth Fethuddîn Muhammed b. Muhammed b. Muhammed el-Ya‘merî (v. 734/1334), Uyûnü’l-eser fî fünûni’l-meğâzî ve’ş-şemâil ve’s-siyer (I-II), taʻlîk: İbrahim Muhammed Ramazan, Beyrut: Dâru’l-Kalem, 1414, I, 225; Halebî, Ebü’l-Ferec Nûrüddîn Alî b. Burhâniddîn İbrâhîm b. Ahmed (v. 1044/1635), İnsânü’l-uyûn fî sîrati’l-emîni’l-me’mûn (I-III), Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1427, II, 89; Fayda, “Ebû Bekir” mad., DİA, X, 103.
Kaynak: Dr. Murat Kaya, Mescid-i Nebevi'den 111 Hatıra, Erkam Yayınları