Merhamet Edene Merhamet Edilir - Kıssa

"Merhametlilere Rahman merhamet eder. Siz yeryüzündekilere merhamet edin ki göktekiler de size merhamet etsin!" (Tirmizî, "Birr ve Sıla", 16; Buhârî, "Edeb", 13)

Amir (r.a)'dan nakledildiğine göre Resûlüllah (s.a.s.) bir gün ashabıyla birlikte otururken elinde üzeri sarılı bir şey bulunan bir adam gelir ve Efendimiz'e şöyle der:

- Ey Allah'ın Resûlü seni görünce buraya geldim. Gelirken bir ağaç kümesinin yanına uğradım. Orada bir kuşun yavrularının seslerini işittim de hemen onları alıp elbisemin arasına sardım. Derken anneleri gelip başımın üzerinde dönmeye başladı. Neticede ben yavrularının üzerini açtım, anne kuş gelip onların üzerine kondu. Ben tekrar üzerlerini örttüm. Şimdi onlar işte burada benimle beraberdir.

Sevgili Peygamberimiz (s.a.s):

"- Onları hemen bırak" diye emretti.

Adam da bıraktı. Ama anneleri yavrularını terk etmedi.

Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (s.a.s) ashabına sordu:

"- Şu annenin yavrularına şefkatine hayret ediyorsunuz değil mi?"

Ashap:

- Evet ya Resûlallah, dediler.

Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.s):

"- Beni hak ile gönderene yemin olsun ki, Allah'ın kullarına karşı rahmeti, şu anne kuşun yavrularına karşı taşıdığı şefkatten daha fazladır. Onları aldığın yere götürerek annelerinin bıraktığı şekilde (yuvalarına) koy"buyurdu. Adam da onları tekrar geri götürdü. (Bkz. Ebû Dâvûd, "Cenâiz", 1)