Hangi Amelinle Bu Mertebeye Ulaştın?

Kıssâlar

Aşk ile Hakk’a yürüyenlerden Pertevniyâl Vâlide Sultan’ın Allah katında yüksek bir mertebeye yükselmesine vesile olduğu rivayet edilen amel.

İstanbul Aksaray’daki Vâlide Câmisi’ni yaptırmış olan Pertevniyâl Vâlide Sultan vefat ettiğinde, kendisini sâlih bir kimse rüyâsında güzel bir makâmda gördü ve sordu:

“–Yaptırdığın mâbed dolayısıyla mı Allah seni bu makama yükseltti?”

Pertevniyâl Vâlide Sultan:

“–Hayır.” dedi.

O sâlih zât şaşırarak:

“–O hâlde hangi amelinle bu mertebeye ulaştın?” diye sordu.

Vâlide Sultan şu ibretli cevabı verdi:

“–Çok yağmurlu bir havaydı. Eyüb Sultan Câmii’ne ziyârete gidiyorduk. Yol üzerinde kaldırım kenarında oluşan su birikintisi içinde cılız bir kedi yavrusunun çırpındığını gördüm. Faytonu durdurdum; yanımdaki bacıya:[1]

«–Git, şu kediciği al; yoksa zavallı boğulacak!..» dedim.

Bacı ise:

«–Aman Sultânım! Senin de benim de üstümüz kirlenir.» deyip getirmek istemedi.

Ben de onu kırmamak için arabadan kendim inip çamurun içine girdim ve o kedi yavrusunu kurtardım. Kedicik titriyordu. Acıdım ve onu kucağıma alıp, iyice ısıttım. Çok geçmeden zavallıcık canlanıverdi.

Allah Teâlâ bu yüce makamı, işte o kediye olan bu küçük hizmet ve merhametimden dolayı bana ihsân eyledi.”

Kıssadan Hisse:

İnsan rûhunun ulaşacağı olgunluk semâsına çıkış yolu, merhamet ve hizmet basamaklarından geçmektedir. Bu bakımdan her müslüman hizmet ve merhameti kendisinin bir tabiat-i asliyesi hâline getirmeli ve onun en fârik vasfı bu olmalıdır.

Dipnot:

[1] Vâlide sultanların yanında Sudan’lı zenci kadınlar çalıflırdı. Bunlara sarayda “bacı” denirdi. Sudanlılar temiz, nâmuslu, iffetli oldukları için Osmanlılar, sarayda hizmetkâr olarak özellikle onları istihdâm ederlerdi.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, İmandan İhsana Tasavvuf, Erkam Yayınları