Hak Geldi Batıl Zail Oldu
“Hak geldi batıl zail oldu” sözünün anlamı nedir?
Ebû Mâlik radiyallahu anh’ın rivâyet ettiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:
“Allah sizi üç hâlden himaye etti:
- Hepinizi helâk edecek olan Peygamberiniz’in bedduâsından,
- Bâtıl ehlinin hak ehline (nûrunu söndürecek kesin) bir galebesinden ve
- Dalâlet üzerine birleşmenizden.” (Ebû Dâvud, Fiten, 1)
BÂTIL YOK OLMAYA MAHKÛMDUR
“Hicretin sekizinci yılıydı. Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem; başında demirden bir miğfer ve siyah bir sarık ile dişi devesinin üzerinde büyük bir tevâzu içerisinde, Fetih sûresini okuyarak Mekke’ye girdi. Bir yandan da mübârek dudaklarından;
«Hayat, ancak âhiret hayatıdır.» sözleri dökülüyordu. Safâ ile Merve arasında sa‘yini bitirdikten sonra tekrar Kâbe’ye geldi;
«Hak geldi, bâtıl yok oldu. Zaten bâtıl yok olmaya mahkûmdur. Hak geldi; bâtıl, ne yoktan var eder; ne de yok olanı iade eder.» diyerek elindeki asâsıyla Kâbe’nin avlusunda bulunan üç yüz altmış putu devirmeye başladı.” (Buhâri, Mezâlim, 32)
Böylece yıllarca süren hak ile bâtılın mücadelesinde Hazret-i Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem; önemli bir merhaleyi muvaffakiyetle geçmiş, bâtıl karşısında zaferini ilân etmişti.
Genel olarak insanlık tarihine şöyle bir baktığımızda, dünyanın hep hak-bâtıl mücadelesine sahne olduğunu görürüz. Bu bakımdan tarih boyunca hak ile bâtılın mücadelesi devam etmiştir. Günümüzde de açık bir şekilde şahit olduğumuz bu mücadele, kıyâmete kadar da devam edecektir.
Peygamberler; hakkın yanında saf tutmuş, bu hususta ümmetlerine öncülük etmişlerdir. Aslında bu mücadeleye tevhid mücadelesi de diyebiliriz. Bu hak yolda Hazret-i Zekeriyâ aleyhisselam testere ile biçilerek şehit edilmiş, Hazret-i İbrahim aleyhisselam da ateşe atılmıştır. Buna rağmen dâvâlarından dönmemişlerdir. Onların izinden giden mü’minler de hiçbir baskıya boyun eğmeden aynı kararlılıkla hak bildikleri yolda ilerlemişlerdir.
Bir hadîs-i şeriflerinde Sevgili Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem, geçmiş kavimlerde mü’minlerin vermiş olduğu bu mücadele ile ilgili şöyle buyurmaktadır:
“Önceki ümmetler içinde bir mü’min tutuklanır, kazılan bir çukura konulurdu. Sonra da bir testere ile başından aşağı ikiye biçilir, eti-kemiği demir tırnaklarla taranırdı.” (Buhârî, Menâkıb, 25)
Hiç şüphe yok ki burada muvahhid mü’min için önemli olan husus, hak ve bâtılın mücadelesinde; eğilip bükülmeden, bâtılın içi kof gücüne kanmadan, her ne pahasına olursa olsun hakkın yanında saf tutmaktır.
Bu bakımdan mü’min yılmamalı, eğilmemeli, sabretmeli! Zira bâtıl yok olmaya mahkûmdur. Nitekim Rabbimiz şöyle buyurur:
“Hak geldi; bâtıl yıkılıp gitti. Zaten bâtıl yıkılmaya mahkûmdur.” (el-İsrâ, 17/81) Çünkü bâtıl, ihanet eder; bâtıl, nifâk içerisindedir.
Bâtıl, hakkın etrafında hile ve tuzaklar kurar. Hakk’ın peşinden gidenler ise Allâh’ın izniyle bu hile ve tuzakları bertaraf eder. Çünkü Allah, hileleri tersine çevirendir. Bâtılın en büyük hile ve tuzaklarından birisi, cemiyet içerisine fitne tohumları atmaktır.
Bâtıl, sinsidir, kendini belli etmez, kılıktan kılığa girer. Kimi zaman bir tüccar kılığında, kimi zaman bir âlim kılığında görebilirsin onu. Bu yolla toplumda bir itibar kazanmak ister. Bazen öyle de olur. İnsanlar artık onu mûteber bir iş adamı, kendisine hürmet gösterilen bir âlim olarak görürler.
İşte bu noktadan sonra oyun başlar. İçinde bulunduğu değerlerin dışında çoğu zaman başka kültürlerin taşeronluğunu yaparak birtakım ifsat edici faaliyetler içerisine girer. Evet; bu bağlamda bâtıl, genelde taşeronluk yapar.
Bâtıl, sayıca üstün gibidir, her türlü teknolojik imkâna sâhip de olabilir. Eğer hak yolda olduğuna inanıyorsan, karşı tarafın sayıca üstün olması veya teknolojik güce sahip olmasının bir önemi yoktur.
Bedir’de ne olmuştu, Çanakkale’de düşmanın çokluğu ve teknolojileri işe yaramış mıydı? Veya yakın zamanda şahit olduğumuz meş‘um 15 Temmuz’da; F-16’lar, son teknoloji ile donatılmış tanklar bitirici bir sonuç vermiş miydi?
Elbette hayır, vermedi. Çünkü karşısında hakkın yanında saf tutanlar; dimdik durdu, eğilmedi, gerektiğinde hak bildiği yolda canını-malını gözünü kırpmadan fedâ etti.
Ne oldu? Hak geldi bâtıl zâil oldu. Çünkü bâtıl zâil olmaya, yok olmaya mahkûmdur.
Onun için bâtıl su üstündeki köpük gibidir, hak ise kalıcı olandır. Allah Teâlâ, Kur’ân-ı Kerim’de bâtılın, atılıp giden bir köpük gibi olduğunu; hakkın ise yeryüzünde kalıcı olduğunu bir misal ile gözlerimizin önüne serer. (er-Ra‘d, 13/17)
Bâtıl, zihinleri bulandırır. Özellikle din gibi cemiyetin hassâsiyet gösterdiği konularda ihtilâflar çıkararak, bâtıl yorumlar yaparak insanların zihinlerini bulandırır. Böylece aklınca İslâm’ı ifsat etmeye çalışır.
Bâtıl, hakikatin üzerini örter; bâtıl, karıştırır, bulandırır. Âyet-i kerîmede şöyle buyurulmuştur:
“Bilerek hakkı bâtıl ile karıştırmayın, hakkı gizlemeyin.” (el-Bakara, 2/42)
Bâtıl, sömürür, tehdit eder; bâtıl, her türlü işkenceyi mubah görür.
Bâtıl; alaya alır, hakkı istihfâf eder, küçük görür. Bâtıl kibirlidir.
Otorite ve hâkimiyeti büsbütün elden gideceği için bâtıl, hakkı hiç istemez, hak ile barışık değildir. Bu sebeple hakkı alt edebilmek, devre dışı bırakabilmek için her türlü oyunu oynar. Hatta bâtıl, bin bir türlü oyunlarla hakkın üstesinden gelemeyince, sinsi bir sûrette hak ile anlaşma yoluna gider. Nitekim Mekkeli müşrikler Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz’e şu teklifte bulunmuşlardı:
“Ey Muhammed! Gel, biz Sen’in dînine uyalım, Sen de bizim dînimize uy. Bir sene Sen bizim ilâhlarımıza tap. Bir sene de biz Sen’in ilâhına tapalım. Eğer Sen’in getirdiğin bizimkilerden daha hayırlıysa biz de Sana bu konuda ortak olmuş ve ondan nasibimizi almış oluruz.”
Bunun üzerine Kâfirûn sûresi nâzil oldu. Bu sûrede Cenâb-ı Hak, şöyle buyuruyordu:
“De ki ey kâfirler! Ben sizin taptıklarınıza tapmam. Siz de benim taptığıma tapmazsınız…”
Bu noktada sorulması gereken soru şu:
Bir Müslüman; bâtılın bütün bu oyun, hile ve tuzakları karşısında acaba nasıl bir tavır içerisinde olmalıdır? Müslüman, bâtıl karşısında eğilip bükülmeden mücadele edeceği birçok silâha sahiptir. Meselâ sabır, onun en etkili silâhlarından biridir. Cenâb-ı Hak, Habîb’ini şöyle teselli ediyordu:
“(Ey Muhammed!) Sabırlı ol, çünkü Allah güzel iş yapanların mükâfâtını zâyî etmez.” (Hûd, 11/115)
“Sabret! Senin sabrın da ancak Allâh’ın yardımı iledir. Onlardan dolayı kederlenme; kurmakta oldukları tuzaktan kaygı duyma!” (en-Nahl, 16/127)
Sadece oturup sabretmekle olmaz. Bunun yanında mü’min gücünün yettiği tedbirleri almak durumundadır. Yine mü’min, bâtılın fitne tohumları konusunda firâset sahibi olmalıdır. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz;
“Mü’minin firâsetinden korkunuz.” buyurmuştur. (Tirmizî, Tefsîr, 15)
Elbette duâ, her dâim bir mü’minin sığınabileceği huzurlu bir limandır. İşte o zaman Allah melekleriyle mü’mine yardım eder, hileleri tersine çevirir…
Üzülerek ifade edelim ki bugün bâtıl, her türlü hile ve tuzaklarıyla İslâm coğrafyası üzerine çökmüş durumdadır. Ancak Allâh’ın izniyle İslâm coğrafyasındaki bu karanlık bulutlar dağılacak ve Allah nûrunu tamamlayacaktır.
Onun için ey mü’min kardeşim! Yeter ki sen sabret, sebât et! Yeter ki gerekli vesilelere tutunarak Cenâb-ı Hakk’a teslîmiyet göster, tevekkül et! Yeter ki istikamet üzere olup duâyı dilinden düşürme!
Yüce Allah, elbette nûrunu tamamlayacaktır. Zira Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmaktadır:
“Allâh’a yemin ederim ki bu din kesinlikle tamamlanacatır. Öyle ki biniti üzerinde bir kimse (tek başına) San‘â’dan Hadramevt’e kadar gidecek de Allah’tan başka hiçbir şeyden korkmayacaktır. Fakat sizler acele ediyorsunuz.” (Buhârî, İkrâh, 1)
Öyleyse ey mü’min kardeşim! Gücü değil, hakkı üstün tut; daima hakkın yanında yer al! Bâtılın örümcek ağı gibi gücüne aldanma, bâtılın karşısında eğilme, yılma ve yıkılma!
Unutma Allah; dînini, nûrunu tamamlayacak ve buna hiç kimse mâni olamayacaktır. Çünkü Rabbimiz şöyle buyurmaktadır:
“Allâh’ın nûrunu ağızlarıyla (üfleyip) söndürmek istiyorlar. Hâlbuki kâfirler hoşlanmasalar da Allah nûrunu tamamlamaktan asla vazgeçmez.” (et-Tevbe, 9/32)
“Çünkü Allah, hakkın ta kendisidir; O’ndan başka taptıkları ise hiç şüphesiz bâtıldır. Gerçekten Allah çok yüce, çok uludur.” (Lokmân, 31/30)
Rabbimiz, bizleri hak ile bâtılın mücadelesinde hakkın yanında saf tutanlardan eyle!
Rabbimiz, bizleri bâtıl karşısında sebât edenlerden eyle!
Rabbimiz; zalimlere karşı bizlere güç ver, kuvvet ver! Zorluk ve güçlükler karşısında bizlere sabırlar lutfet! Âmîn…
Kaynak: Mustafa Canlı, Yüzakı Dergisi