Efendimiz’in Doğruluğu: Düşmanlarının Bile İnkâr Edemediği Özellik

Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) doğruluğu, neden en azılı düşmanları tarafından bile inkâr edilemedi?

Âlemlerin Efendisi, sadâkatin zirvesinde idi.

PEYGAMBER EFENDİMİZ’İN, DÜŞMANLARININ BİLE İNKÂR EDEMEDİĞİ DOĞRULUĞU

O’nun bu hâlini, en azılı düşmanları Ebû Cehil, Ahnes bin Şerik, Nadr bin Hâris ve daha sonra Müslüman olan Ebû Süfyan bile îtirâf etmek mecbûriyetinde kalmışlardır.^[1]

Allah Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, hiçbir zaman hak olmayan bir söz söylememiş, hattâ şaka yaparken dahî sadâkatten ve doğru sözlülükten ayrılmamıştır.

Dipnot:

^[1]. Buhârî, Bed’ü’l-Vahy, 6; Müslim, Cihâd, 74; Taberî, Tefsîr, VII, 240; İbn-i Kesîr, el-Bidâye, III, 113.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları