Dini Eğitimi Hafife Almayın!
Günümüzde dünyevî tahsile gösterilen ehemmiyet, dînî tahsil için gösterilmiyor. Hâlbuki Efendimiz (s.a.v.) 23 sene boyunca İslâm kültürünü ashâbına tahsil ettirdi. Dolayısıyla evlâtları bir yaz tatilinde, kısa bir süreliğine câmiye veya kursa göndermekle onların dînî tahsillerinin ikmâl olduğunu düşünmek, dînî tahsili hafife almaktır.
Asr-ı saâdette iki kardeş vardı. Biri Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in yanından ayrılmayıp O’ndan ilim tahsil eder; diğeri ise geçim temini için çalışırdı. Çalışan kardeş, bir gün diğer kardeşini Allah Rasûlü’ne şikâyet etti. Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in cevabı şöyle oldu:
“–Belki de sen, onun sâyesinde rızıklandırılıyorsun!” (Tirmizî, Zühd, 33/2345)
Üzülerek görüyoruz ki günümüzde dünyevî tahsile gösterilen ehemmiyet, dînî tahsil için gösterilmiyor. Hâlbuki Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz 23 sene boyunca İslâm kültürünü ashâbına tahsil ettirdi. Dolayısıyla evlâtları bir yaz tatilinde, kısa bir süreliğine câmiye veya kursa göndermekle onların dînî tahsillerinin ikmâl olduğunu düşünmek, dînî tahsili hafife almaktır. Bu ise büyük bir gaflet tezâhürüdür.
EVLATLARIMIZIN DİNİ TAHSİLİNE İTİNA GÖSTERMELİYİZ
İnsanın sevdiği bir yakınını kaybetmesi, bu dünyadaki en büyük acılardan biridir. Fakat o hicran ateşi bile zamanla söner. Bundan daha acı olanı ise âhirette yaşanacak olan “yevmüʼl-fasl” yani ebedî “ayrılık günü”dür. Cenâb-ı Hak sâlih kullarını;
“Onlara merhametli Rabbʼin söylediği selâm vardır.” (Yâsîn, 58) âyeti muktezâsınca büyük bir ikram ve iltifatla Cennetʼine dâvet edecek. Fakat dînî tahsilden mahrum yetiştikleri için o sâlih kullarla aynı gönül dünyasını paylaşmayan mücrimlere ise -onlar en yakınları bile olsa-;
“Ayrılın bir tarafa bugün ey günahkârlar!” (Yâsîn, 59) buyrulacak. Belki orada nice evlâtla anne-baba ebediyyen farklı yollara gidecek. Dünyevî ayrılıklarla kıyaslanamayacak derecede dehşetli bir ayrılık ve hüzün günü vukû bulacak!..
Dolayısıyla yarın âhirette hüsrâna uğramamak için bugün hem kendimizin, hem yakınlarımızın, hem de bilhassa evlâtlarımızın dînî tahsiline îtinâ göstermeliyiz. Evlâtlarımızı Allah yolunda yetiştirmeliyiz. Zira onlar bize Allâh’ın birer emânetidir.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Altınoluk Dergisi, Sayı: 391