Bir Erkek Evlenmek İstediği Kadına Bakabilir mi?

İslam’a göre bir kimse evlenmek istediği kadına bakabilir mi?

İslâm’da bir erkeğin yabancı kadının mahrem sayılan yerlerine bakma yasağının bir takım istisnaları vardır. İhtiyaç veya zaruret durumları bulununca veya evlenme düşüncesi olunca bu yasak kalkar.

Erkeğin evlenmek istediği kadını bizzat görme hakkı vardır. Bu konuda onun, yüz ve beden güzelliğini anlamak için yüz, eller ve boyuna bakması yeterli görülmüştür. Yüz, güzelliğe ve eller de bayanın zarifliğine delâlet eder. Sahâbeden Câbir İbn Abdullah’ın (r.a.) naklettiği bir hadiste şöyle buyurulur: “Sizden biriniz bir kadınla evlenmek istediği zaman, onun evlenmesini teşvik edecek niteliklerine bakabilirse baksın.” ^[1] Muğîre İbn Şu’be (r.a) bir kadına talip olduğunda Hz. Peygamber (s.a.s) kendisine şöyle buyurmuştur: “Ona bak. Çünkü bu, aranızda sevginin devamına vesile olur.” ^[2]

Hanbelîler’e göre, evlenilmek istenen kadının günlük işleri yaparken açık kalabilen yerlerine bakmak caizdir. Dayandığı delil yukarıda naklettiğimiz hadislerdir. İmam Şâfi, bakmanın kızın ve ailesinin haberi olmaksızın yapılması gerektiğini söylerken, Mâlikîler bu şekilde gizli bakmanın mekruh olduğunu söylerler.^[3]

Sonuç olarak, bir erkek evlenmek istediği kızla, istemeden önce üçüncü bir kişinin yanında veya herkese açık bir yerde görüşebilir. Aynı şekilde kızın da erkeği görme hakkı vardır. Buna göre, erkekle kadının birbirini görmeden evlenmesi doğru değildir. Çünkü insanların zevkleri ve hoşlanıp hoşlanmadığı şeyler çok farklıdır. Birisinin hoşuna gitmeyen bir erkek veya kadın diğerinin hoşuna gidebilir. Evlilik gerçekleştikten sonra dönüş çok daha zordur. Bu nedenle önceden İslâmî ölçüler içinde görüşmek evliliğin selameti bakımından faydalıdır.

Dipnotlar:

^[1] Ebû Dâvud, Nikâh, 18; Tirmizî, Nikâh, 5; A. İbn Hanbel, III, 334, 360, II, 286, 299, V, 324. Hadîsin râvileri güvenilir (sika) olup, Hâkim, hadisin sahih olduğunu ortaya koymuştur. ^[2] Tirmizî, Nikâh, 5; Nesâî, Nikâh, 17; İbn Mâce, Nikâh, 9. ^[3] Zühaylî, el-Fıkhu’l-İslâmî, VII, 24.

Kaynak: Prof. Dr. Hamdi Döndüren, Delilleriyle İslam İlmihali, Erkam Yayınları