Ben Haklıyım Hastalığı

Daima her konuda kendinizi haklı görüyorsanız dikkat edin. Çünkü sizde de etkisini gösteriyor demektir. İşte kendimizi korumamız ve ona karşı dikkat etmemiz gereken şey...

Birçok insan; dünya nimetlerinden istifâde husûsunda, kendinden emin imiş gibi davranır ve dikkati elden bırakır, böylece gafil avlanır. Hâlbuki, nefis mevzubahis olduğunda, kendine güvenmek doğru bir adım değildir.

Unutulmamalıdır ki;

İnsan kendisi hakkında enfüsîdir / subjektiftir. Hiçbir hâkim, ne kadar bilgili olursa olsun, kendi kendisini muhakeme edemez. Onu bir başka hâkim muhakeme eder.

Daima Kendini Haklı Görür

Çünkü insan dâimâ kendisini haklı görür. En suçlu insanlar bile kendileri hakkında hüküm verirken en mâsum ve olumlu şeyleri söylerler. Çünkü arada nefs vardır.

Doktorlar bile hastalanınca başka bir doktorun tedavisi altına girerler. Çünkü bir insan kendi hastalığını tam olarak teşhis edemez. Kararında hata edebilir.

Bu sebeple;

Peygamberimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, nefse bir an dahî güvenmemek husûsunda bize şu niyâzı öğretmiştir:

“Beni göz açıp kapayıncaya kadar, hattâ ondan daha az bir zaman bile nefsimle baş başa bırakma!” (Ebû Dâvûd, Edeb, 110)

Aldanmayacağına güvenerek, dikkati elden bırakan ve bu rahatlık yüzünden gaflete düşenlerin âkıbetini ise Mevlânâ Hazretleri şu mânidar temsille anlatır:

“Timsah, ağzını açar; dişlerinin arasında, parçaladığı hayvanlardan kalan et kırıntıları vardır. Küçük kuşlar; timsahın dişleri arasındaki et parçalarını görürler, onları yiyerek karınlarını doyurmak için oraya girerler. Ağzı kuşlarla dolan timsah da, birdenbire ağzını kapatır, onları yutuverir!

Sen; ekmekle, yiyecek hoş şeylerle dolu olan dünyayı da, bir timsahın ağzı bil!

Ey yiyecek peşinde koşan, yiyecek için çırpınıp duran kişi; lokma peşinde koşarken zaman timsahından emin olma!” (Mesnevî)

Şeytan, insan yaratıldığından beri insanı ifsâd için gayret etmektedir. Dünyanın türlü fitne ve imtihanları karşısında, mü’min; dâimâ kalbini, zihnini ve amellerini murâkabe altında tutmalıdır.

“Nasıl olsa aldanmam! Nasıl olsa tevbe ederim! Nasıl olsa kurtulurum!” şeklindeki düşünceler, dikkat ve murâkabeyi elden bırakmaya götürür.

Rabbimiz gafletten halâs eylesin.

“İnsanlar uykudadır, öldüklerinde uyanırlar.” hakikati muktezâsınca, ölüm gelmeden evvel ölümün kardeşi olan gaflet uykularından Allah için uyanabilmeyi, Cenâb-ı Hak cümlemize lutf u keremiyle ihsân eylesin. Âmîn!..

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Yüzakı Dergisi, Yıl: 2020 Ay: Ocak, Sayı: 179