Başkasından Yardım İstemek Doğru mu?

Allahʼtan başkasından yardım istemek doğru mudur?

Müʼmin, şahsiyet ve vakârını korumak için hiç kimseye el açmamalı, yüz suyu dökmemelidir. Fakat hayat şartları buna mecbur bırakırsa, hiç değilse sâlih müʼminlere mürâcaat etmelidir.

Şeyh Sâdî Hazretleri buyurur:

“Abus, alık ve suratsız adama ihtiyacından bahsetme. Onun kötü tabiatından üzülürsün. Bir derdin varsa, onu öyle sâlih ve müşfik bir kişiye anlat ki, hiç olmazsa onun güler yüzlülüğünden peşin olarak bir haz ve huzur duyasın.”

“Alçaklardan minnetle bir şey istersen belki vücutça artarsın ama, rûhen eksilirsin.”

Düşük karakterli kimseden bir şey istediğinde, şayet sana istediğin şeyi verirse, o an nefsinin hesâbına kazançlı olduğunu zannedebilirsin. Lâkin izzet ve şahsiyetin zaafa uğrar. Zira o kimsenin minnet yükleyen bakışları, yaptığı iyiliği başa kakan tavırları, alacağını istemekteki kabalıkları karşısında o kadar ezilirsin ki, onun yardımını kabûl ettiğine bin pişman olursun.

Bu sebeple müʼmin, şahsiyet ve vakârını korumak için hiç kimseye el açmamalı, yüz suyu dökmemelidir. Fakat hayat şartları buna mecbur bırakırsa, hiç değilse sâlih müʼminlere mürâcaat etmelidir.

KİMDEN YARDIM İSTENEBİLİR?

Nitekim İbnü’l-Firâsî’nin anlattığına göre babası:

“–Ey Allâh’ın Rasûlü! (İhtiyacımı başkasından) isteyeyim mi?” diye sormuş, Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- de:

“–Hayır, isteme! Ancak istemek zorunda kalmışsan, bâri sâlihlerden iste!” buyurmuşlardır. (Ebû Dâvûd, Zekât, 28)

Zira sâlih kullar, iyilikte bulundukları kimselerin şahsiyetini rencide edecek tavırlardan titizlikle sakınırlar. Bilâkis onlar, nazargâh-ı ilâhî olan gönüllere huzur vermenin, çâresizlere çâre olmanın ulvî lezzeti içinde bulunurlar.

İnsan, ihsâna mağlûptur; iyiliğini gördüğü kimsenin hâline meyleder. Bunun içindir ki ârif zâtlar, kâfir ve fâsık kimselerden bir iyilik görmeyi bile istemezler.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hak Dostlarından Hikmetler 1, Erkam Yayınları