Allah’a Muhlis Kul Olma

Allah’a ulaşmayı dilemek, Allah’a kul olmanın başlangıcıdır.

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

“Hayır! Bilâkis onların işlemekte oldukları (kötülükler) kalplerini kirletmiştir.” (Mutaffifîn, 14)

Resûlullah buyurdular:

Mü’min, bir günah işlediği zaman kalbinde siyah bir nokta meydana gelir. Eğer o günâhı hemen terk edip tevbe ve istiğfâr ederse kalbi cilâlanır, eski parlaklığına kavuşur. Böyle yapmaz da günah işlemeye devâm ederse, siyah noktalar gittikçe çoğalır ve netîcede kalbini büsbütün kaplar…” (Tirmizî, Tefsîr, 83; İbn-i Mâce, Zühd, 29; Ahmed bin Hanbel, Müsned, II, 297)

GÜNAH İŞLEYECEĞİN ZAMAN...

Bayezid-i Bistami Hazretleri uyarıyor:

Bir günah işleyeceğin zaman onu Allah’ın sana verdiği bir uzuvla yapma?

-Allah’ın verdiğinden başka uzuv mu var ki?

Bir günah işleyeceğin zaman onu Allah’ın gördüğü bir yerde yapma.

-Allah’ın görmediği yer mi var ki?

Bir günah işleyeceğin zaman onu Allah’ın yarattığı bir yerde yapma.

-Allah’ın yarattığından başka yer mi var ki?

O zaman neden işlersin o günahı? Neden Allah’ın senin için çizdiği kırmızı çizgileri geçer, Allah’ın hudutlarını çiğnersin?

Yaman sorular değil mi?

“ALLAH’A MUHLİS KUL OLMA”

İşte içinde, kalbinde “Allah’a muhlis kul olma” işini halletmiş olan “Yusuf misal” insanlar, elini kullanırken “Bu eli bana Allah verdi, onu Allah’ın hoşnut olmadığı bir işte kullanamam” der, dilini kullanırken hakeza… Günaha davet edildiğinde “Allah beni görüyor” der, “Allah’ın yaratıp benim hizmetime sunduğu bir yerde, benim O’nun hukukunu çiğnemem insanlık erdemine sığmaz” der.

Kaynak: Ahmet Taşgetiren, Altınoluk Dergisi, Mayıs-2015