Tuvalette Örtünmenin Hükmü Nedir?

Abdestle İlgili Hususlar

Peygamber Efendimiz tuvalette örtünmek ile ilgili olarak ne buyurmuşlardır? Peygamber Efendimiz sürme çekmek ile ilgili olarak nasıl bir yöntem tavsiye etmişlerdir?

İslam’da tuvalette örtünmenin hükmü.

HELADA ÖRTÜNMEK

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’dan rivâyet edildiğine göre; Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Kim sürme çekerse tek yapsın, kim böyle yaparsa güzel yapmış olur. Yapmayana ise günah yoktur. Kim (Oturarak temizliğinde) taş kullanırsa tek yapsın, kim taş kullanırsa güzel yapmış olur. Yapmayana ise günah yoktur. Kim ki bir şey yer ve dişini kurcalarsa dişinden çıkanı atsın, diline bulaşanı yutsun. Kim böyle yaparsa güzel yapmış olur. Kim de böyle yapmazsa güçlük yoktur. Kim helâya giderse örtünsün, örtecek bulamazsa kum yığarak arkasını ona dönsün. Çünkü şeytan Adem Oğlu’nun oturağı ile oynar. Kim bunu (kumu yığmayı) yaparsa güzel yapmış olur. Kim de yapmazsa herhangi bir günahı yoktur.” (1)

  • Hadisin İzahı

Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz sürme kullanırdı. Her akşam yatarken sürmedanlık içindeki mil ile üç kere bir gözüne üç kere de diğer gözüne sürme çekerdi. Sürme kullanmak ve onu tek yapmak sünnete uygun bir davranıştır. Sürme kullanmayana veya sürme kullanıp tek yapmayana bir vebal olmadığı da hadisli şerifte bildirilmiştir.

Büyük abdestten temizlenirken sudan önce taş kullanan kimsenin üç taş kullanması Rasûl-i Ekrem’in sünnetine uygun bir davranıştır. Taş kullanır da üç taş bulamaz veya su kullandığı halde hiç taş kullanamazsa bunda da bir günah olmadığı açıklanmıştır.

Yemek yiyen kimsenin dişi arasındaki kırıntıları çıkarıp atması ve de diline bulaşanı yutması iyidir. Kürdan vesaire ile dişini kurcalamamış veya diline geleni yutmamışsa bunda da bir mahzûr olmadığı bildiriliyor. Şeytanlar abdest bozma yerinde hazır bulunurlar. O esnada örtünmek ve sütre arkasında durmak şeytanların ve şeytanın vesvesesine uymuşların gözünden korunmuş olur.

Dipnot:

(1) Bu hadisli şerifi İbnli Mâce Kitâb’ut Tıp, b. 26, n. 3498, c. 2, s. 1157 de tahriç etti.

Kaynak: İbrahim Koçaşlı, Sünen-i Ebu Davud ve Tercemesi, Erkam Yayınları