Savm-ı Davud Ne Demektir?

Bir gün oruç tutup bir gün tutmamak demek olan “savm-ı Dâvûd”, Hazret-i Dâvûd’dan ümmet-i Muhammed’e hâtıra kalan bir ibâdettir.

Allâh Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem- en fazîletli orucun “savm-ı Dâvûd” olduğunu beyân buyurmuşlardır.

Amr bin el-Âs -radıyallâhu anh-’ın oğlu Ebû Muhammed Abdullâh -radıyallâhu anh-’ın şöyle dediği rivâyet edilmiştir:

“Vallâhi ömrüm boyunca gündüz oruç tutacağım; gece namaz kılacağım.” diye yemin ettiğimi Nebî -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’e bildirmişlerdi.

Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- bana:

“–Böyle söyleyen sen misin?” diye sordu.

Ben de:

“–Anam-babam sana fedâ olsun yâ Rasûlallâh! Evet, ben söyledim.” dedim.

Bana:

“–Senin buna gücün yetmez! Bâzen oruç tut, bâzen ye; bâzen uyu, bâzen (teheccüd) için kalk! Her aydan üç gün oruç tut! Bir iyiliğin karşılığı on mislidir. Bu, bütün seneyi oruçlu geçirmek gibidir.” buyurdu.

Ben:

“–Bundan daha fazlasına muktedirim!” dedim.

“–O hâlde bir gün oruç tut; iki gün iftar et!” buyurdu.

“–Bundan daha fazlasını yapabilirim!” dedim.

“–Öyleyse bir gün oruç tut, bir gün tutma! Bu, Dâvûd -aleyhisselâm-’ın orucudur ve oruçların en mûtedili, en üstünüdür!” buyurdu.

Ben:

“–Bundan fazlasına da güç yetirebilirim!” deyince Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-:

“–Bundan daha fazlası olmaz!..” buyurdu. (Buhârî, Savm 55-57, Teheccüt 7; Müslim, Sıyâm 181-193)

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Nebiler Silsilesi-3, Erkam Yayınları