Resûlullah'ın 'su İçerken' Örnek Davranışı

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) kendisini diğer insanlardan ayırmaz, onların su içtiği yerden su içerdi. 

Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in muhterem amcası Abbâs -radıyallâhu anh-’ın Tâif’te üzüm bağı vardı. İslâm’dan önce de sonra da oradan kuru üzüm taşır, Zemzem’in içine katarak hacılara ikram ederdi. Kendisinden sonra oğulları ve torunları da hep böyle yaptılar. (İbn-i Hişâm, IV, 32; İbn-i Sa’d, II, 137; Vâkıdî, II, 838)

Bir defasında Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Harem-i Şerîf’teki su ve şerbet ikram edilen sebil mahalline gelmiş ve içecek istemişti. Abbâs -radıyallâhu anh-, oğluna:

“–Ey Fadl! Annene git ve yanındaki husûsî içecekten Peygamber Efendimiz’e getir!” dedi.

Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz:

“–Hayır, bana herkesin içtiği bu içecekten ver!” buyurdu.

Hazret-i Abbâs -radıyallâhu anh-:

“–Yâ Rasûlâllah, buraya bâzen insanların eli dokunuyor.” dedi.

Rasûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz:

“–Olsun, sen insanların içtiği yerden ver!” buyurdu ve Hazret-i Abbâs’ın ikram ettiği meşrubatı içti.

Sonra Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Zemzem kuyusuna geldi. Hazret-i Abbâs’ın âilesi burada kuyudan su çekiyor ve hacılara ikram ediyorlardı. Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- onlara:

“–Ey Abdülmuttalib oğulları, çekiniz! Siz sâlih bir amel üzeresiniz!” diyerek iltifatta bulundu. Sonra da:

“–İnsanlar, (ben yaptım diye) hücum edip başınızda kalabalık etmeyecek olsalardı, ben de devemden iner, kuyunun ipini (eliyle mübârek omzuna işâret ederek) şuraya koyar, sizin gibi su çekerdim.” buyurdu. (Buhârî, Hac, 75)

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hizmet, Erkam Yayınları