Peygamber Efendimizin Soyu
Hz. Muhammed’in (s.a.v.) soyu hangi peygambere dayanır? Peygamber (s.a.v.) Efendimiz’in temiz nesebi.
İki cihân güneşi Fahr-i Kâinât sallâllâhu aleyhi ve sellem Efendimiz’in pâk soyları şöyledir:
PEYGAMBERİMİZİN SOYAĞACI
- Hazret-i Muhammed sallâllâhu aleyhi ve sellem,
- Abdullâh,
- Abdülmuttalib, (Şeybetü’l-Hamd diye de çağrılırdı.)
- Hâşim,
- Abd-i Menâf, (Asıl ismi Muğîre’dir.)
- Kusay, (Zeyd diye de isimlendirilir.)
- Hakîm, (Kilâb)
- Mürre,
- Ka’b,
- Lüeyy,
- Gâlib,
- Fihr, (Kureyş)
- Mâlik,
- Nadr,
- Kinâne,
- Huzeyme,
- Müdrike,
- İlyâs,
- Mudar,
- Nizâr,
- Ma’ad,
- Adnân.
Allâh Rasûlü’nün temiz silsilesi, Adnân’a kadar sayılmaktadır. Adnân da İsmâîl Aleyhisselâm’ın sülâlesindendir. Ancak bu ikisi arasındaki zaman farkı bilinmemektedir.
Hülâsa, Hazret-i İbrâhîm -aleyhisselâm-’ın neslinden peygamberler gelmesi ve bilhassa Fahr-i Kâinât olan Varlık Nûru Muhammed Mustafâ’nın sallâllâhu aleyhi ve sellem teşrîf etmesi, O’nun peygamberler târihindeki müstesnâ ve mûtenâ yerini göstermektedir. Kâbe ve menâsik-i hac da, İbrâhîm Aleyhisselâm’ın kıyâmete kadar devâm edecek rûhânî hâtırâları ile doludur. Ayrıca milyonlarca müslüman, her gün beş vakit namazın tahiyyâtında Hazret-i Peygamber’e sallâllâhu aleyhi ve sellem salât ederken, Allâh’ın İbrâhîm Aleyhisselâm’a lutfettiği salâtı da ziketmektedir.
Ebû Muhammed Ka’b bin Ucre radıyallâhu anh şöyle anlatır:
Bir gün Rasûlullâh yanımıza gelmişti. Kendisine:
“–Yâ Rasûlallâh! Sana nasıl selâm vereceğimizi öğrendik, ancak sana nasıl salavât getireceğiz?” diye sorduk. O da şöyle buyurdu:
“–«Allâh’ım! (İbrâhîm’e ve) âline salât (rahmet) ettiğin gibi Muhammed’e ve âline de salât et. Şüphesiz Sen övülmeye lâyık ve yücesin. Allâh’ım! (İbrâhîm’e ve) âline hayır ve bereket lutfettiğin gibi Muhammed’e ve âline de hayır ve bereket ihsân et. Şüphesiz Sen övülmeye lâyık ve yücesin!» deyiniz.” (Buhârî, Deavât 32; Tirmizî, Vitir, 20; İbn-i Mâce, İkâme, 25)
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Nebiler Silsilesi 1, Erkam Yayınları