Peygamber Efendimiz'in Bir İstiâze Duâsı

Osman Nûri Topbaş Hocaefendi, Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz'in bir istiâze duâsını anlatıyor...

Efendimizʼin bir duâsı… Tabi bu, menfîden başlıyor. Neyle telâfî edilecek; takvâ ile telâfî edilecek:

Mânası: “Allâh’ım! Fayda vermeyen ilimden, huşû duymayan kalpten, doymak bilmeyen nefisten, icâbet edilmeyen duâdan Sana sığınırım.” (Müslim, Zikir, 73)

Okunuşu: “Allâhümme innî eûzü bike min ilmin lâ yenfeu, ve min kalbin lâ yahşeu, ve min nefsin lâ teşbeu, ve min davetin lâ yüstecâbu lehâ”

Demek ki bu dört tane şeyden kaçınmalı:

İlim, beni Cenâb-ı Hakkʼa yaklaştırıyor mu bildiğim şeyler, yoksa dünyevî menfaatlere mi döndürüyor? Ne kadar?

Huşû duymayan kalpten: Ne kadar bir vecd, bir duygu derinliği içindeyiz?

Doymak bilmeyen nefisten: Nasıl bir ihtiras var mı, yok mu? Ne durumdayız?

İcâbet edilmeyen duâdan: Dil söylemiş ama kalp Allahʼtan uzak. Onun demek ki faydası yok. Bu hâlden, Rasûlullah Efendimiz; “Yâ Rabbi! Sana sığınırım.” buyuruyor.