Mevlana Hazretlerinin Allah’a Yakarışı

Sözlükte “fısıldamak” anlamındaki necv kökünden türeyen münâcât “fısıldaşmak ve bir sırrı paylaşmak” demektir; genellikle “yalvarmak, yakarmak, dua ve tazarruda bulunmak” mânasında kullanılır. Allah dostlarından Mevlana Hazretlerinin münacatı.

Mevlana Celaleddin Rumi Hazretlerinin Allah’a yakarışı…

HAZRET-İ MEVLANA’NIN MÜNACATI

Ya Rabbi, doğruyu eğriden, eğriyi doğrudan ayırd edecek olan temyiz hassasını ihsan eyle! Ey affetmeyi seven Allah’ım, bizi affeyle. Ey eski ve müzmin illetimizin tabibi olan Rabbim, derdi isyanımıza çaresâz ol!

Ey Settarü’l uyûb, üstümüzdeki hıfz perdeni kaldırıp bizi rezil etme. İmtihan zamanında bize emn-ü emân bahşeyle. Ey yardım isteyenlere yardımcı, bizi hidayete çıkar. Bilgiler ve servet bizim için medar-ı iftihar olabilecek bir şey değildir. Ya Rabbi! Kerem ve lütfunla hidayet ettiğin kalbi tekrar delâlete, sapıklığa meylettirme. Takdir kaleminin yazdığı belaları bizden çevir ve değiştir.

Ey bütün noksan sıfatlardan münezzeh, kemâl sıfatları ile muttasıf ve ortağı bulunmayan Allah! Hatâ ve masîyetlerin içine düşmüşüm. Elimi tut beni kaldır ve yaptığım hataları lütfunla bağışla! Ya Rabbi! Dua sendendir; o duanın kabul ve icabeti de senden. Ya Rabbi! Dua ve münacâtımızda sana lâyık olmayan sözleri söyleyip hatalarda bulunmuş isek o kelimeleri sen ıslah et. Ve kabul buyur. Çünkü sözlerin hakîm ve sultanı sensin!

Kaynak: Sadık Dana, İslam Kahramanları 1, Erkam Yayınları