İnsanı Münafıklığa Götüren Vasıflar

Münafıklık, insanın ruhunda derin izler bırakan bir hastalıktır. Peki, bir insanı münafıklığa iten davranışlar nelerdir? İşte Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in münafıklıkla ilgili işaret ettiği dört temel özellik…

Emânete hıyânet ve ahde riâyetsizlik hâli tedâvi edilmediğinde, bu durum sonunda en fenâ vasıf olan münâfıklığa kadar gitmektedir. Nitekim Nebî -sallâllâhu aleyhi ve sellem- hadîs-i şerîflerinde şöyle buyurmuşlardır:

BU DÖRT ÖZELLİK MÜNAFIKLIK İŞARETİDİR

“Dört vasıf vardır ki, bunlar kimde bulunursa, o kişi tam münâfık olur. Kimde de bu vasıflardan biri bulunursa, onu terk edinceye kadar o kişide münâfıklıktan bir sıfat kalmış olur:

1. Kendisine bir şey emânet edildiği zaman ona ihânet eder.
2. Konuştuğunda yalan söyler.
3. Söz verince sözünden döner.
4. Düşmanlıkta haddi aşar, haksızlık yapar.” (Buhârî, Îmân 24, Mezâlim 17; Müslim, Îmân 106)

“Allah Teâlâ şöyle buyurdu: Ben kıyâmet günü şu üç (grup) insanın düşmanıyım:

1. Ben’im adıma yemin ettikten sonra sözünden dönen kişi,
2. hür bir insanı köle diye satıp parasını yiyen kişi,
3. ücretle bir işçi tutup işini gördüren ve işçinin ücretini vermeyen kişi.” (Buhârî, Büyû 106, İcâre 10)

Demek ki emînlik ve ahde riâyet, Müslümanlığın şiârıdır. Bir mü’minin emîn olmaması ve sözünden dönmesi, Allah Teâlâ’yı çok gazaplandıran ve kişiyi esfel-i sâfilîne sürükleyen kötü bir vasıftır.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları