Eğitimci Yetiştirdiği İnsanlara Kefil Olabilir mi?
Sermâye, yatırım yapmak için dâimâ en verimli sahayı arar. Eğitim ise, yatırım yapılması gereken en mühim sahadır. İstikbâle dâir en doğru hesap; kaliteli ve ideal insan yetiştirmektir.
Bu sebeple şöyle denilmiştir:
“Bir yıl sonrasını düşünüyorsan tohum ek, on yıl sonrasını düşünüyorsan ağaç dik; ama yüz yıl sonrasını düşünüyorsan insan yetiştir.”
Mevlânâ Hazretleri de şu nasihatte bulunur:
“Acele, birçok işi bozar; dilediğin şeyi yavaş yavaş, fakat sağlam bir şekilde yapmalısın. Unutma ki Allah insanı yavaş yavaş, tam kırk yılda olgunlaştırır.”
Cenâb-ı Hak Kur’ân-ı Kerîm’i dilese bir anda Efendimiz’e indirebilir ve bütün gönülleri bir anda İslâm’a açardı. Lâkin gönüllerin, her bakımdan sarsılmaz bir îmân ile tekâmül etmesi için, 23 senelik bir nebevî terbiyeye muhatap kılınması, eğitimde hayırlı bir neticeye varabilmek için “sabrın” lüzumuna işaret etmektedir.
Mesela bir akarsuya, dağın tepesini aşırmak hayli zor, meşakkatli ve belki de imkânsızdır. Lâkin dağın etrafını dolaşmak sûretiyle menzile varmak, her ne kadar uzun bir vakit ve sabır istese de, hayırlı bir neticeye varabilmenin yegâne yoludur.
İNSANIN İSTİDATLARI VE ZAAFLARI
İnsanların istîdatları birbirinden farklı olduğu gibi, zaafları da muhteliftir. Bu sebeple eğitimcinin âdeta bir ruh doktoru titizliğiyle insana yaklaşması gerekir. Birine faydalı olan bir söz ve davranış, bir başkasına zarar verebilir. Bu yüzden eğitiminden mes’ûl olduğumuz insanların karakterlerini çok iyi tanımamız lâzımdır.
Mesela Âlemler Sultanı Efendimiz, rahle-i tedrîsinden geçen ashâb-ı kirâmı aslâ tek bir kalıba sokmaya çalışmadı. Herkesin içinde meknuz olan istidâdı eğitti, mükemmel bir seviyeye getirdi. Öyle ki içlerinden kimi sıdk ve teslimiyette, kimi adâlette, kimi îman, hayâ ve cömertlikte, kimi de tebliğ ve hizmet aşkında zirve oldu. Efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem- onları önce yetiştirdi, sonra da her birine şu beyânıyla kefil oldu:
“Ashâbım (gökteki) yıldızlar gibidir. Onların hangisine uyarsanız doğru yolu bulursunuz.” (Mübârekfûrî,Tuhfetü’l-Ahvezî, Kâhire, ts., X, 226, no: 3807; İbn-i Abdi’l-Berr, Câmiu Beyâni’l-İlm, II, 91)
Bugün hangi eğitimci, terbiyesi altında yetişmiş insanların hepsine birden kefil olabilir?!.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Genç Dergisi, 118. Sayı, Temmuz 2016