Efendimiz, Neden Ayrıcalıklı Olmayı Reddetti?

PEYGAMBERİMİZ

Peygamber Efendimiz (s.a.v.), arkadaşlarıyla birlikteyken neden imtiyazlı bir konumda olmayı kabul etmedi? İşte Efendimiz’den (s.a.v.) ashabına tevazu ve kardeşlik dersi...

Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, hiç kimsenin kendisini arkadaşlarından farklı görmesini sevmezdi. Bir sefer esnâsında, ashâbından koyun kesip pişirmelerini istemişti. Sahâbeden biri:

“–Yâ Rasûlâllah, onu ben keseyim.” dedi.

Başka biri:

“–Yâ Rasûlâllah, yüzmesi de benim vazîfem olsun.” dedi.

Bir başkası da:

“–Yâ Rasûlâllah, pişirmesi de bana âit olsun.” dedi.

Fahr-i Kâinât Efendimiz de:

“–O hâlde odun toplamak da bana âit olsun.” buyurdu.

Sahâbîler:

“–Yâ Rasûlâllah! Biz onu da yaparız, Siz’in yorulmanıza gerek yok.” dedilerse de Peygamber Efendimiz:

“–Sizin, benim işimi de yapabileceğinizi biliyorum. Fakat ben, size göre imtiyazlı bir durumda bulunmaktan hoşlanmam. Çünkü Allah Teâlâ, kulunun, arkadaşları arasında imtiyazlı durumda olmasını sevmez.” buyurdu.[1]

Dipnot:

[1]. Kastallânî, el-Mevâhibü’l-Ledünniyye, Mısır 1281, I, 385.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları