Efendimiz, Neden Ayrıcalıklı Olmayı Reddetti?
Peygamber Efendimiz (s.a.v.), arkadaşlarıyla birlikteyken neden imtiyazlı bir konumda olmayı kabul etmedi? İşte Efendimiz’den (s.a.v.) ashabına tevazu ve kardeşlik dersi...
Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, hiç kimsenin kendisini arkadaşlarından farklı görmesini sevmezdi. Bir sefer esnâsında, ashâbından koyun kesip pişirmelerini istemişti. Sahâbeden biri:
“–Yâ Rasûlâllah, onu ben keseyim.” dedi.
Başka biri:
“–Yâ Rasûlâllah, yüzmesi de benim vazîfem olsun.” dedi.
Bir başkası da:
“–Yâ Rasûlâllah, pişirmesi de bana âit olsun.” dedi.
Fahr-i Kâinât Efendimiz de:
“–O hâlde odun toplamak da bana âit olsun.” buyurdu.
Sahâbîler:
“–Yâ Rasûlâllah! Biz onu da yaparız, Siz’in yorulmanıza gerek yok.” dedilerse de Peygamber Efendimiz:
“–Sizin, benim işimi de yapabileceğinizi biliyorum. Fakat ben, size göre imtiyazlı bir durumda bulunmaktan hoşlanmam. Çünkü Allah Teâlâ, kulunun, arkadaşları arasında imtiyazlı durumda olmasını sevmez.” buyurdu.[1]
Dipnot:
[1]. Kastallânî, el-Mevâhibü’l-Ledünniyye, Mısır 1281, I, 385.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları