Dünyaya Meydan Okumak
Dünyaya meyledip müflis bir kul mu olmak yoksa ahirete iman edip ahiret için çalışmak mı makul olan...
Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
“Dünya ve onun içinde olan şeyler değersizdir. Sadece Allâh’ı zikretmek ve O’na yaklaştıran şeylerle, ilim öğreten âlim ve öğrenmek isteyen talebe bundan müstesnâdır.” (Tirmizî, Zühd, 14)
Hazret-i Mevlânâ -kuddise sirruh-, dünya menfaatlerine aldanarak ömrünü iflâsa sürükleyenler hakkında şöyle buyurur:
“İnsana ne oluyor da altının, dünya malının kölesi oluyor? Hak yolunda harcanmayanlar nedir? Neyi ifâde eder? Dünya malının esiri olarak onun kapısında yılan gibi kıvrılıp yerlerde sürünmek zilleti, insanı göklere (yani âhirete) eli boş gönderen bir sefâlet sebebi değil de nedir?!.”
Niceleri vardır ki, ömür sadağında bulunan altın değerindeki zaman oklarını böyle boş yere tüketmiştir. Aynen çocukların oyuncaklara kanıp zaman tüketmesi gibi... Dolayısıyla aslı bırakıp hayâlin peşinde koşmak; ömrü ziyan edip eli boş ve kalbi karanlık kalmaktan başka bir şey değildir.
Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
“Kimin arzusu âhiret olursa, Allah onun kalbine zenginliğinden koyar ve işlerini derli toplu kılar, artık dünya ona hakir gelmeye başlar. Kimin hedefi de dünya olursa, Allah onun iki gözünün arasına fakirliğini koyar, işlerini de darmadağınık eder. Netice olarak, dünyadan da eline, kendisine takdir edilmiş olandan fazlası geçmez.” (Tirmizî, Kıyâmet, 30/2465)
“Mezardakilerin pişman olduğu şeyler için dünyadakiler birbirini yiyor!.”
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hakk'a Adanmış Gençlik , Erkam Yayınları