Ahirette Güldüren Gözyaşları

Burada dökülen kulluk gözyaşları yarın ahirette yüzleri güldüreceğinden Yûnus Emre Hazretleri de mahşer günü için gözyaşı dökenlerin ilk safında yer alarak herkesi o safa davet eder.

Sâlihlerden bir zât bir gün pazara uğramıştı. Lüzumlu birkaç şey alacaktı. Alacağı şeylerin karşılığını da evde hesaplamış ve elindeki mevcûd parasının buna kâfî olduğuna kanâat getirmişti. Fakat pazar yerine vardığında o para alacaklarına yetmedi. Bunun üzerine o sâlih kişi ağlamaya başladı ve bu hâli uzun bir müddet devam etti. Etrafındakiler, buna şaşırdılar. Alacaklarına parası yetmediği için ağlamasının yersiz olduğunu söyleyerek kendisini teskîne çalıştılar. Bir zaman sonra kendine gelen o sâlih zât, boğazında düğümlenen son hıçkırıklar arasında şaşkın kalabalığa şöyle seslendi:

“–Gözyaşlarımı bu dünyâ için sanmayın! Düşündüm ki, bugün evdeki hesap çarşıya uymuyor! O hâlde yarın dünyâ hesabı âhirete nasıl uyacak?!.”

Hiç şüphesiz burada dökülen kulluk gözyaşları yarın âhırette yüzleri güldüreceğinden Yûnus Emre Hazretleri de mahşer günü için gözyaşı dökenlerin ilk safında yer alarak herkesi o safa davet eder:

Ağlaşalım ol gün için,

Ol gün melâmet günüdür,

Ağlaşalım ol gün için..

Ol günde yerler yarıla,

Cümle ölenler dirile,

Cümle günâhlar sorula,

Ağlaşalım ol gün için..

Ol günde gök çatlayısar,

İnsân nice katlanısar,

Ol günde kim korkmayısar,

Ağlaşalım ol gün için...

Âh ol günün korkuları,

Koca kılar mâsûmları,

Nice olur mücrimleri,

Ağlaşalım ol gün için...

Ol gün katı efgân ola,

Erkek dişi üryân ola,

Cümle ciğer biryân ola,

Ağlaşalım ol gün için...

Ey Yûnus Emre gir yola,

Hâl bilmeziz kardaşn’ola,

Meğer dermân Hakk’tan ola,

Ağlaşalım ol gün için...

Hazret-i Yûnus bir başka şiirinde de şöyle inler:

Helâline ola hesâb,

Harâmına ola azâb,

Âsîye olıcak ikâb

Ben n’ideyimn’eyleyeyim?

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, İslam İman İbadet, Erkam Yayınları