Kurbanlığın Kurban Edilmesine Engel Olan Kusurlar

Kurbanlık hayvanın kurban edilmesine engel olan kusurlar nelerdir?

Kurban edilecek hayvanlar, kulun Allah’a sunduğu hediyelerdir. Sunulan hediyelerin her hangi bir kusur ve eksiklik taşımaması, hediyeyi Allah katında geçerli ve değerli kılar. Bu bağlamda, kesilecek kurbanın hastalık ve kusurlardan uzak olması gerekir. Dolayısıyla özürlü, hasta ve sakat hayvanlar kurban edilemezler. Kurban edilmeye engel olan bu kusur ve sakatlıklar Peygamberimiz [aleyhissalatü vesselam] tarafından şu şekilde beyan edilmiştir:

Dört kusur(dan birisi) bulunan hayvanın kurban edilmesi caiz değildir. Açıkça belli olan körlük, açıkça belli olan hastalık, belli olan topallık, iliği kurumuş derecede zayıflık” (Ebû Dâvûd, Edâhî, 6).

İslam âlimleri, hadiste geçen bu ifadeleri esas alarak, bir hayvanı kurban etmeye engel olan kusurları şu şekilde tespit etmişlerdir.

• Bir veya iki gözü kör olmak,

• Dişlerinin çoğu düşmüş olmak,

• Kesileceği yere gidemeyecek kadar topal olmak,

• Kötürüm derecesinde hasta, zayıf ve düşkün olmak,

• Doğuştan kulakları bulunmamak ya da kulaklarının yarısından çoğu kesilmiş veya kopmuş olmak,

• Kuyruğunun yarısından çoğu kopmuş yahut kesilmiş olmak,

• Memelerinin başları kesik/kopmuş olmak,

Bir hayvanda bu kusurlardan birisinin bulunması, onun kurban edilmesine engel olur.

Kurbanlık hayvan satın alındıktan sonra, hayvanda bu kusurlardan birisinin meydana gelmesi durumunda, şayet kurbanı satın alan kişinin maddi durumu yerinde ise yeni bir kurbanlık hayvan satın alıp kurban etmesi gerekir.

Fakir bir kişinin satın aldığı kurbanlık hayvanda böyle bir kusur meydana gelirse, bu kişi o hayvanı bu şekliyle kurban edebilir. Zira fakirin kestiği kurban vacip değil müstehaptır. Müstehap olan ibadetlerde ise kolaylık temel bir kuraldır.

KAYNAK: Dr. Recep ÖZDİREK, Kurban İbadeti, Erkam Yayınları, 2007, İstanbul

İslam ve İhsan

PAYLAŞ:                

YORUMLAR

İlk yorumu yapan siz olun!

Yorum Ekle

İslam ve İhsan

İslam, Hz. Adem’den Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen tüm dinlerin ortak adıdır. Bu gerçeği ifâde için Kur’ân-ı Kerîm’de: “Allâh katında dîn İslâm’dır …” (Âl-i İmrân, 19) buyurulmaktadır. Bu hakîkat, bir başka âyet-i kerîmede şöyle buyurulur: “Kim İslâm’dan başka bir dîn ararsa bilsin ki, ondan (böyle bir dîn) aslâ kabul edilmeyecek ve o âhırette de zarar edenlerden olacaktır.” (Âl-i İmrân, 85)

...

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır. Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/307)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda  güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.