Hizmet İnsanı Nasıl Olmalı?

Vakıf insanı, veren eldir. Alana teşekkür hissiyâtı içindedir. Çünkü onun sayesinde Cenâb-ı Hakk’ın rızâsına erişmeyi gaye edinir.

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

"Allah'ın sana verdiğinden (O'nun yolunda harcayarak) ahiret yurdunu iste; ama dünyadan da nasibini unutma. Allah sana ihsan ettiği gibi sen de (insanlara) iyilik et. Yeryüzünde bozgunculuğu arzulama. Şüphesiz ki Allah, bozguncuları sevmez." (Kassas, 77)

Resûlullah (sav) buyurdular:

“Mü’min kul, din kardeşinin yardımında olduğu sürece, Allah da o kulun yardımındadır.” (Müslim, Zikr, 38; İbn-i Mâce, Mukaddime, 17)

VAKIF İNSANI

Vakıf insanı, Rabbimizin lütuf ve merhametine muhtaç olduğunun şuuru içerisinde yaşayan ve Allâh’ın bütün muhtaç kullarına hattâ cümle mahlûkātına karşı lütufkâr olan kimsedir.

Vakıf insanı, hizmet ve merhamet sayesinde ebedî huzur ve saâdete ermek için etrafında kurtaracak gönüller arayan temiz ruhlu, fedâkâr ve her hâliyle kâmil kimsedir.

Vakıf insanı, İslâm’ı hayatın her safhasında yaşayarak tebliğ eden ve yeryüzünde Allâh’ın şahidi olan kimsedir. Vakıf insanı, doktor kapısında bekleyen muzdarip hastalar mesâbesinde olan gariplere, çaresizlere ve kimsesizlere; «Bugün git, yarın gel!» demeyen, her vakit ve ahvalde onlarla dert ortağı olan kimsedir.

Vakıf insanı, toplumun pek çok yarasını şefkatle saran ve aynı zamanda İslâm’ın ortaya koyduğu, geliştirdiği ideal insan tipiyle beşeriyete sunduğu huzur ve mutluluğun müstesnâ tezâhürü olan örnek şahsiyettir. Vakıf insanının alâmeti merhamettir ve infaktır.

Vakıf insanı, kendisini toplumundan mes’ul hisseder. Zamanını, bilgisini, şefkatini ve malını muhtaçlarla paylaşmak, onun için bir îman lezzetidir. Onun huzûru, bütün imkânlarını seferber ederek insanlığın ıstırâbını dindirmeye çare aramaktır.

MERHAMETİN EN MÜHİM TEZÂHÜRÜ

Vakıf insanı, merhametin en mühim tezâhürü olarak başkalarının mahrûmiyetini telâfi için bütün imkânlarıyla muhtaçların dert ortağı olur. Yani Allâh’ın ihsân ettiği nimetleri, ondan mahrum olanlara infâk eder.

Vakıf insanı, mülkün emânet olduğu telâkkîsi içindedir. Zira mü’min bu cihâna, sahip olmak için değil, Kur’ân ve Sünnet’in şahidi olmak için gelmiştir. Bundan dolayı servetini, îmânının şahidi kılmanın gayret ve heyecanı içindedir. Servete; mülkiyet değil, emânet gözüyle bakar.

Vakıf insanına, vicdânı dâimâ şöyle seslenir:

“Toplumda ihtiyaç sahipleri ve borçlular kalmasın. Fakirler isyan etmesin. Zenginlerle fakirler arasında düşmanlık olmasın. Yetimler sahipsiz kalmasın. Mahrumluğun acziyeti içerisinde kıvranan anneler ve yavrucağızlar, zalimlerin pençesine düşmesin. Fuhuş yayılmasın. Toplumu ayakta tutan dinamikler yıkılmasın. Huzur, barış ve güven ortamı sağlansın…”

Dolayısıyla;

Gerçek vakıf insanı, verdiğini asla başa kakmaz ve muhtacı incitmez. Sadakalarının boşa çıkmasından korkar. O, her şeyiyle bir gönül hekimidir.

Bu itibarla da;

Vakıf insanının gönlü, herkesin sığınabileceği bir barınak ve dergâh mesâbesindedir. Rabbine olan muhabbetinin hazzı içerisinde mahlûkāta da muhabbetle yönelir. Mahlûkāta, dâimâ Hālık’ın nazarıyla bakar. Bu şekilde şefkat ve merhametle dolu bir bakış tarzı kazanır. Neticede bir câzibe merkezi hâline gelir.

Vakıf insanı, veren eldir. Alana teşekkür hissiyâtı içindedir. Çünkü onun sayesinde Cenâb-ı Hakk’ın rızâsına erişmeyi gaye edinir.

Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Yüzakı Dergisi, Kasım 2009

İslam ve İhsan

PAYLAŞ:                

YORUMLAR

İlk yorumu yapan siz olun!

Yorum Ekle

İslam ve İhsan

İslam, Hz. Adem’den Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen tüm dinlerin ortak adıdır. Bu gerçeği ifâde için Kur’ân-ı Kerîm’de: “Allâh katında dîn İslâm’dır …” (Âl-i İmrân, 19) buyurulmaktadır. Bu hakîkat, bir başka âyet-i kerîmede şöyle buyurulur: “Kim İslâm’dan başka bir dîn ararsa bilsin ki, ondan (böyle bir dîn) aslâ kabul edilmeyecek ve o âhırette de zarar edenlerden olacaktır.” (Âl-i İmrân, 85)

...

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır. Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/307)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda  güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.